Voordat we de gasfles in onze kampkeuken opendraaien, moet er natuurlijk eerst eten ingekocht worden. En in het buitenland is dat geen straf, maar een groot avontuur. De 'kraampjes' bestaan uit kruiwagens, boerenkarren, een paar kranten, een gedeukt fiatje of gevlochten manden.
De uitgestalde groentes stonden die morgen nog op het land. Verser kan niet! Het fruit is onbespoten en zongerijpt. Moeders de vrouw bakte nog snel wat platte broden en pakte wat van haar zelfgemaakte schapenkaas in. Ook een paar flessen olijfolie uit eigen gaard en wat potten honing van de eigen bijen gaan mee. Alles wordt op de kar gezet, die even later dienst doet als marktkraam.Je zou alles wel willen kopen en niet alleen omdat het maar een paar luttele centen kost. De mensen zijn aardig, relaxed en vereerd dat je hun producten wilt kopen. Ze zijn verbaasd als je maar een bolletje knoflook wilt, een Turk/Griek/Spanjaard koopt minstens een dozijn per keer. Moeders de vrouw lacht verlegen als je vraagt of ze het brood zelf gebakken heeft. Proeven mag altijd en alles wordt keurig ingepakt in de krant van gisteren.
En dit? Dat proberen we wel een andere keer... (Octopus-armen hangen vliegvrij te drogen in de zon).
En dit? Dat proberen we wel een andere keer... (Octopus-armen hangen vliegvrij te drogen in de zon).E.
Foto 1 en 3: Griekenland
Foto 2: Turkije
Geen opmerkingen:
Een reactie posten