welcome to AlaskaAlaska - the last frontier. Zo wordt het ook wel genoemd. De plek waar je het avontuur niet hoeft op te zoeken, maar waar het overal tegenwoordig is. Het is ook de plek waar het mannenhart sneller gaat kloppen. Alles is er stoer. Het vliegveld van Anchorage, Alaska hoort qua aantal vluchten bij de grootste tien van Amerika. Hier stijgen echter geen grote Boeings op, maar kleine watervliegtuigjes vanaf twee meren. Mensen, post en voorraden worden met deze vliegtuigjes naar afgelegen plaatsen in de bush gebracht.
kamperen op een camp site
gletsjerDe uitgestrektheid van Alaska kun je ook met de auto ervaren. En soms kan die uitgestrektheid tot aparte situaties leiden. Zoals de dag dat we werden aangehouden door een politieagent. "U rijdt te hard, meneer." Te hard? Iedereen was compleet verbaasd. We hadden ons keurig aan de snelheid gehouden. "Sorry meneer, maar dit is de bebouwde kom, ziet u." Ik keek eens om me heen, maar kon de agent geen gelijk geven. Heel veel bomen, een benzinestation en twee blokhutten. Niet iets wat ik me bij een bebouwde kom voorstelde. Maar de arm van de wet besliste helaas toch anders.
indrukwekkend uitzicht
herfstkleurenOp een mooie morgen, iets ten zuiden van Mount Mc. Kinley (de hoogste berg van Noord-Amerika) behandelde de dagopening de betekenis van het woord 'genadig'. Net als 'geinig' is het afgeleid van het woord dat 'onverwachte wending' betekent. Het 'amen' was nog niet gezegd, of er werd op de deur van onze cabin geklopt. De beheerder van de cabin wenkte ons naar buiten. Daar kwam een grizzly aanlopen, die onverstoord naar onze auto liep. De achterklep - vergeten te sluiten nadat we de ontbijtspullen gepakt hadden! De beer pakte een zak brood en liep ermee naar een bosje verderop. Daar ging hij rustig op zijn achterste zitten. Het was haast een lief tafereel, toen hij zijn klauw in de zak stopte en de boterhammen naarbinnen werkte.
grizzly op bezoek
kayakken on the riverWat ik nooit meer zal vergeten zijn de kleuren van de toendra in de herfst. De toendra verkleurt dan in duizenden tinten rood, met groene slierten erdoorheen van de struiken die naast slingerende kreken groeien. De bergen die vloeiend overgaan in de wolkenhemel, en de zon die alles met een gouden gloed vervult. "Tombstone" heette het gebergte, maar het leven was nooit zo stralend als op die plek. Gletsjers die met het geluid van de donder afbrokkelen in zee. Het schitterend uitzicht dat je hebt bovenop een ijsveld. De nostalgie in oude spookstadjes. De gastvrijheid (waar je ook komt, er staat altijd gratis koffie voor je klaar!). De obsessie van Alaska met slee-honden. De stad Dawson waar de wegen niet eens verhard zijn. En dat laatste niet eens voor het toerisme, maar omdat de bevolking het niet kan opbrengen, terwijl het goud (zo je bereid bent enige moeite te doen) voor het oprapen ligt!
Voor veel mensen die je ontmoet blijkt Alaska een droom. "Where did you go?" " Alaska." "You mean Alaska, Alaska?!" Een droom die alleen werkelijkheid wordt als je bereid bent om alle comfort achter te laten en een schat na te jagen.
Met dank aan reisleider Christian Weststrate
foto's: Annemarie Verhoeff en Willeke Dijkhuizen
meer foto's: http://picasaweb.google.nl/lia.verhoeff/YukonAlaska
of:
Ook in 2009 hoopt Avanta weer naar Alaska te gaan, klik hier voor de reisbeschrijving.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten