Kip kado"De mensen in de dorpen zijn enorm blij als wij aankomen. Deze vreugde wordt nog verdubbeld als wij in het Nyanji groeten. Elke keer willen de dorpelingen ons ook nsjhima voeren. Dit is een soort maispap en hier eten ze dat drie keer per dag. Het is niet echt lekker, maar ook niet vies. En het vult enorm!
Een van onze meetings was in een school, zoals gewoonlijk hadden wij een ereplek. Dit deed echter niets af aan het feit dat wij in theorie geen enkele toegevoegde waarde hadden. Aan het eind van de meeting besluit een van de Chiefs ons een kip te doneren, een levende wel te verstaan. Ik denk dat het om een grap gaat en lach wat onzeker richting de Chiefs en de Headmens. Maar goed, ik pak uiteindelijk toch de kip aan en er worden wat foto’s gemaakt. Dat is allemaal leuk en aardig maar wat doe je met een kip die je zojuist kado hebt gekregen? Ik kijk wat rond en dump hem dan maar bij een kerel waarvan ik weet dat hij straks met ons meerijdt. Ik denk nog steeds dat het om een grap gaat. We zaten alweer enige tijd in de auto, tot er plots wat gekakel klonk; de kip zat achterin de auto =)"
***
P. is inmiddels aardig ingeburgerd in Zambia. Hij damt met de bevolking, spreekt al een aardig mondje buiten de deur en heeft een Zambiaanse achternaam. Lees hier meer over zijn belevenissen.
E.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten