Kerst 2010

"And the angel said unto them, 'Fear not: for, behold, I bring you good tidings of great joy, which shall be to all people. For unto you is born this day in the city of David a Saviour, which is Christ the Lord. And this shall be a sign unto you; Ye shall find the babe wrapped in swaddling clothes, lying in a manger.' And suddenly there was with the angel a multitude of the heavenly host praising God, and saying, Glory to God in the highest, and on earth peace, good will toward men."

(Luke 2:10-14 King James Version)

Een blijde boodschap voor de hele wereld!
Het Avantateam wenst je gezegende kerstdagen.

Hartelijke groet,

Ies, Maty, Daan, Elzi en Hemma

Reisquote VII

"Wie niet reist wordt niet gemist, maar kan wel veel missen."

Een reis uitkiezen is een leuke, maar ook een lastige en spannende beslissing. Er zijn zoveel landen die een hoop moois te bieden hebben, welke moet je dan kiezen? En spannend is het ook wel omdat je nooit weet hoe de reis precies zal verlopen en wat je te wachten staat. Thuisblijven is natuurlijk de veiligste en meest makkelijke optie, maar wat mis je dan veel!



Misschien kan je daar zelf wel over meepraten. Over belevenissen die je gemist zou hebben als je die ene reis nooit gemaakt zou hebben. Heb je geen idee waar dit over gaat? Dan is het hoog tijd om een mooie reis te boeken:-)

Foto: Een visser in Brazilie controleert zijn netten bij zonsondergang. Ik had dit prachtige plaatje niet willen missen!

walvissafari

bultrug, Ecuador
(klik voor een grotere foto)

Wat hebben Spitsbergen, de Lofoten, Ecuador en de Azoren met elkaar gemeen?
Ze staan volgend jaar in het reisaanbod van Avanta en tijdens al deze reizen kun je op walvissafari.

potvis, Lofoten (Noorwegen)

Net als bij een wildsafari is het afwachten of je daadwerkelijk zo'n enorm zeezoogdier te zien gaat krijgen. Gelukkig is ieder safarischip uitgerust met radars, wat de kans op een succesvolle safari heel groot maakt. Maar de sensatie van zo'n grijze rug die aan de oppervlakte komt blijft geweldig!

potvis, Lofoten (Noorwegen)

En als je geluk hebt, blijft het niet bij een rug. Dan hoor je het dier snuiven en zie je een wolk kleine druppeltjes uit het spuitgat komen. Dan kromt de machtige rug zich en komt de staart tevoorschijn, om na een klets op de golven weer te verdwijnen.
Als je echt heel veel geluk hebt, zijn de mannetjes verliefd en doen ze hun uiterste best om bij de vrouwtjes in de smaak te vallen. En waardoor wordt een walvisman onweerstaanbaar? Door zijn hele, tonnen wegende lijf uit de oceaan omhoog te gooien en met een donderende klap op het water weer neer te komen.
Juist ja, een bommetje.
(Kinderachtig! Zouden die vrouwtjes dat nou echt leuk vinden?!)

common dolphins, Azoren

Dolfijnen zijn misschien minder indrukwekkend, maar ze zijn eerlijk gezegd veel leuker. Als een walvis eenmaal aan de oppervlakte is gekomen, zie je hem het komende kwartier meestal niet terug. Dolfijnen dartelen en buitelen door het water dat het een lieve lust is. Ze springen mee in het kielzog van de boot (dat kan natuurlijk ook gewoon een veerboot zijn, als je mazzel hebt), zwemmen gezellig langszij en lijken er net zoveel plezier in te hebben als de mensen aan boord.

common dolphin, Azoren

En zolang er nog geen walvis of dolfijn in zicht is, kun je genieten van de boottocht, het uitzicht op de kust, de zeevogels, zeehonden en otters.
Zo wordt iedere walvissafari een spetterend succes!



***



Met Avanta op walvissafari in 2011:

Spitsbergen: de zeldzame narwal, walrussen, potvissen en spectaculair, ijzig natuurschoon
Azoren: 99% kans op succes, veel verschillende soorten dolfijnen en walvissen
De Lofoten/Vesteralen: zeehonden, papegaaiduikers, zeearenden, potvissen en orka's
Ecuador: verliefde bultruggen

(het complete reisaanbod staat eind december 2011 op de website)

Let op: tijdens deze reizen is er de mogelijkheid om een walvissafari te boeken. Of dat ook daadwerkelijk gebeurt, wordt ter plaatse bekeken en hangt o.m. af van de weersomstandigheden. De walvissafari's zijn dan ook niet bij de reissom inbegrepen.

Het geluid van verse poedersneeuw…

De zon die net boven de bergtoppen uitkomt en haar eerste zonnestralen in het dal werpt. De stilte en alleen het geluid van je snowboard die door de verse poedersneeuw glijdt. Warme chocolademelk op 3000 meter hoogte. Samen met je reisgenoten een lange afdaling maken over het besneeuwde bospad en de weilanden. En als het al weer begint te schemeren terug naar het gezellige huis om een stevige maaltijd klaar te maken. Wintersporten heeft iets verslavends. Intensief maar ontzettend rustgevend. De perfecte break tijdens een druk jaar.


Krijg je het nu spontaan op je heupen? De eerstvolgende wintersport, tijdens de kerstvakantie, zit al vol. Maar in februari zijn nog enkele plaatsen beschikbaar. Je gaat dan naar een gezellig huisje in Oostenrijk met een sauna en een houtkachel. Klik hier voor meer informatie.
En ook eind volgend jaar hebben we weer diverse wintersportreizen gepland. Wil je in 2011 gegarandeerd zijn van een witte kerst? Hou het reisaanbod in de gaten!

Een backpack met luiers

Reisleider Maarten is met vrouw en kind aan een lange, lange reis begonnen. Hun reisplan is als volgt:
San Francisco - Maui (Hawaii) - Nieuw-Zeeland - Fiji - Argentinië - Mexico.

Jaloersmakend, of niet soms?!
Je kunt meegenieten van al hun belevenissen op:


http://luiersinjebackpack.traveljournal.net/


Wij wensen familie Timmerman een hele goede reis toe!

“Onbekend maakt voor Avantagangers niet onbemind”

Meer mensen dan ooit maakten afgelopen jaar een reis met Avanta. Samen bezochten ze zo’n 70 landen. “Dat is best veel” vertelt Daan de Voogd, als hij terugblikt op het afgelopen reisseizoen. “Voor een klein reisbureau dat alleen met kleine groepen reist zijn het aantallen om blij mee te zijn.”

Vol = vol
Daan is mede-eigenaar van Avanta en is vooral verantwoordelijk voor het boeken van tickets en het op weg helpen van kampeerreizen. Op de Dam in Middelburg, waar het kantoor van het reisbureau gehuisvest is, ziet hij reizigers komen en gaan. “Noorwegen was dit jaar een populaire bestemming”, vertelt hij.
“Maar eigenlijk is dit Scandinavische land altijd bij veel kampeerders favoriet.” Ieder jaar gaan er zeker vijf groepen richting het noorden. En dat is niet zo gek ook, want Noorwegen is uitermate geschikt voor wildkamperen, raften en wandelen.
Volgens Ies Goedbloed, oprichter van Avanta, was het opvallend hoe snel de wat onbekende bestemmingen dit jaar volgeboekt waren. “Naar Algerije waren we al jaren niet geweest vanwege de oorlog. Het land heeft bovendien een slechte naam opgebouwd omdat terreurnetwerk al qaida vaak voor negatieve publiciteit zorgde. Het is bijzonder dat Avantagangers meteen enthousiast zijn om naar dit onbekende land te gaan, waar het nu uiteraard wel veilig is.” Ies had ook niet verwacht dat de reis naar Burundi populair zou zijn. “Het is een heel onbekend land en onbekend maakt toch vaak onbemind. Het is leuk dat dit blijkbaar niet voor alle reizigers opgaat.”

Dankbaar
Afgezien van wat lekke banden en een paar deukjes zijn er afgelopen seizoen niet veel incidenten geweest. Daan: “In Spanje werd een groep bestolen van hun paspoorten en fototoestellen die in de auto lagen. Ontzettend vervelend, maar gelukkig heeft dit incident niet voor teveel oponthoud gezorgd. We zijn dankbaar dat alles zo goed is verlopen.”

Nieuwe bestemmingen
De nieuwe reisgids moet tussen kerst en oud en nieuw weer bij de mensen thuis liggen. Maar voor wie niet zo lang kan wachten staat het reisaanbod voor 2011 begin december al op de website. Ies: “Uiteraard zijn er volgend jaar weer veel bestemmingen voor reizigers die absoluut geen boodschap hebben aan massatoerisme. Uruguay, Eritrea en Tadzjikistan zijn hier zomaar een paar voorbeelden van.

En er is nog een extra reden om de website goed in de gaten te houden. Op dit moment wordt er namelijk hard gewerkt aan een hele nieuwe site met veel nieuwe mogelijkheden en een hele nieuwe look.

Foto 1: Daan in Alaska
Foto 2: Ies op het Engelse eiland Sark

Exotische herinneringen in het Zeeuwse

Afgelopen weekend was er weer een reünie op de Dam in Middelburg. Zo’n 70 Avantagangers kwamen bij elkaar om na te genieten van hun reis naar Alaska, Marokko, Noorwegen, de Balkan en nog meer bijzondere bestemmingen. Tot in de late uurtjes werden herinneringen opgehaald en foto’s bekeken.



Na een korte nacht en een stevig ontbijt ging iedereen op pad voor een mooie strandwandeling of een tocht door de binnenstad van Middelburg.



Als al deze wandelaars weer hongerig terugkomen moet er natuurlijk wel voldoende te eten zijn. En dat was er: drie pannen soep, 70 broodjes knakworst, 7 stokbroden, salade, krentenbollen en heel veel koffie. Een ervaren team zorgde ervoor dat alles gesmeerd verliep.



Ben je ook op reis geweest? Bezoek dan zeker de reünie! Het is altijd gezellig om je reisgenoten weer te zien en je ontmoet bovendien veel nieuwe mensen.

Graag tot ziens op een van de reünies!

Foto 1: Gezelligheid
Foto 2: De gang leek even op een schoenenwinkel
Foto 3: De cateraars in actie

In het RD van vandaag, 9-11-2010

Op pagina 2 en 3 van de puntkomma-bijlage staat vandaag een artikel getiteld 'Hollands welvaren'. Ies Sr. geeft zijn visie op Nederland als een van de beste woonlanden ter wereld, naar aanleiding van de VN-ranglijst die vorige week is gepresenteerd. Lees het artikel hier. (Gelukkig staat er in de krant een recentere foto afgedrukt...)

reisplan Syrië dec. 2010

Syrië, een ongelooflijk boeiende bestemming en denk niet dat dit overdreven is!
Syrië heeft je alles te bieden als je geïnteresseerd bent in het begin van onze geschiedenis, in de vroegste christelijke kerk, in de bonte cultuur van het Midden-Oosten en ook… in eindelijk weer eens zon op je huid. De afstanden zijn niet erg groot in Syrië en de infrastructuur is goed, dat betekent dat we veel kunnen doen in één week.
Kernwoorden van deze reis zijn: eeuwenoude ruïnes, kleurrijke souks, moskeeën, Byzantijnse kerken, kruisvaarderkastelen en gastvrijheid.


We beginnen en eindigen in de oudste bewoonde hoofdstad van de wereld: de Sultanstad Damascus. Aangekomen in Damascus dompelen we ons meteen onder in de sfeer van deze geweldige stad, waarin het oude oosten en de moderne tijd verrassend dicht bij elkaar blijken te liggen. We nemen volop de tijd om door de enorme souk te slenteren, de bekende Ommayadenmoskee te bezoeken en thee te drinken in een van de vele authentieke theehuizen. We verlaten de stad niet voordat we een bezoek gebracht te hebben aan de Ananiaskerk, waar we stil staan bij het feit dat Paulus in deze stad tot geloof is gekomen en "terstond Christus gepredikt heeft in de synagogen" (Handelingen 9:20).


Na Damascus vertekken we richting het noordoosten en doen Palmyra aan, een oasestad in een rots-zandwoestijn en omgeven door Romeinse opgravingen. Hier overnachten we en de volgende dag bezoeken we Ma’loula (50 km vanaf Damaskus). In dit bergstadje spreken de christelijke inwoners nog de taal van Jezus, het Aramees. In de rotskerkjes van de kloosters hangen nog veel oude iconen.


Daarna gaan we naar Krak des Chevaliers, de beroemdste en best bewaard gebleven kruisvaardersburcht van het Midden-Oosten, met een mooi uitzicht over de omgeving. We overnachten in Hama. Vervolgens trekken we verder richting het noorden, naar Aleppo, een oude karavaanstad langs de Zijderoute. Hier zullen we met name de christelijke wijk bezoeken, waar ook veel Armeniërs wonen, die zich hier in de 20e eeuw gevestigd hebben. Vanuit Aleppo maken we een lange dagtocht naar zo mogelijk Qala'at Jabr, Résafé en Halabiye, historische plaatsen midden in de Syrische woestijn.


Vanuit Aleppo reizen we terug met de trein naar Damaskus.
En dan is het tijd om vol indrukken weer naar huis te gaan.. Als je op enig moment tijdens de reis denkt dat je alle indrukken eerst eens rustig moet verwerken, zijn er overal de oosterse badhuizen om je heerlijk te laten verwennen...

Dit programma is onder voorbehoud. De situatie ter plekke kan bijvoorbeeld de volgorde waarin we dingen doen veranderen.


Foto 1: Krak des Chevaliers
Foto 2: druk verkeer in Aleppo
Foto 3: souk
Foto 4: Palmyra
Foto 5: bij bedoeïenen op de thee
Foto's gemaakt door Henk Oudijn

favoriete foto 2010 - nr. 9

De favoriete Avanta 2010-foto van Hilda Oskam:

" We hebben een leuke vakantie gehad naar Italië en Frankrijk. Weer eens wat anders, in de herfst k(r)amperen!" (Chamonix, 1100 m hoogte).

Wildkamperen in Bosnië 2010

Laat ik het maar simpel houden... Bosnië is fantastisch!
De natuur is woest, de inwoners zeer vriendelijk en het is een heerlijk wildkampeerland.

In Slovenië kamperen we aan een helderblauwe rivier, middenin een kloof. Onder de brug zingen we bij de gitaar en koken op het strand. De volgende ochtend varen we in een houten sloep over het meer van Bled.
Eenmaal in Bosnië komt één van de busjes vervelend vast te zitten in een stuk ongerept weiland. We hadden een prachtige plek gevonden, maar de weg was te smal om de bus te keren (of de bus te breed). Als je maar goed zoekt vind je wel iemand die je kan helpen - voor we het weten is de bus uit de greppel en zitten we met z’n allen bij een boer aan de schnaps en koffie. Sigaren en watermeloen zijn er ook in overvloed. Volgepropt vallen we op zijn hooizolder in slaap.

We rijden door naar Jacje en zwemmen met de lokale bevolking in een watervallenparadijs midden in de natuur, bezoeken het indrukwekkende Screbenica en wandelen door het historische Sarajevo.


Na Sarajevo rijden (lees: hobbelen) we naar een van de meest afgelegen en oudste dorpen van de Balkan. Kilometers van de buitenwereld slapen we bij locals in het dorp. Het is tevens het hoogst gelegen bergdorp in de Balkan(het dorp is zo afgelegen dat het ‘s winters 6 maanden is afgesloten van de buitenwereld). Na een prachtige route richting en door Mostar bezoeken we aan aantal dagen later ’s ochtends vroeg het prachtige Dubrovnik in Kroatië. Langs de kust rijden we weer naar het noorden, maken kampvuurtjes, raften er behoorlijk op los in Oost-Bosnië en rijden heerlijk in de oldschool Avanta-VW terug naar Nederland, een prachtig kampeeravontuur in onze rugzak... wat is de Balkan toch mooi. Wat is kamperen toch fantastisch. Wie weet ga ik snel weer terug richting Bosnië...



Namens 10 enthousiaste Avanta-gangers een hartelijke groet,

Maarten Timmerman(reisleider)

Foto 1 : Bosnië, 06.30 uur
Foto 2 : vriendelijke vrouw op sokken
Foto 3 : Kroatische kust, net uit de tent
Foto 4 : schnaps en koffie, worst en watermeloen. Onverwacht bij prachtige mensen.
Foto 5 : Una river. Blijf vooral lekker en rustig zitten.

apenrots ;)

(klik op de foto voor een groter exemplaar)

De Avantafamilie was er een weekje tussenuit. Het zuiden van Frankrijk bleek zonnig, fris en droog te zijn. Dat laatste in meer dan één opzicht: de benzine was op. Dankzij de stakingen zaten steeds meer pompstations zonder diesel en benzine. We zaten dicht bij de Spaanse grens, die hadden we in geval van nood kunnen oversteken om in jerrycans een voorraad aan te leggen. Maar kort voor de terugreis zou aanvangen, gingen de leidingen weer open.

Ook een Avanta-groep die in deze contreien rondzwierf had last van het Franse gestaak. Het kon de pret niet drukken, helemaal niet meer toen op een morgen de tentzeilen doorzakten onder een dik pak sneeuw. In oktober! In Zuid-Frankrijk!

Een kerkdienst in Alaska

De beste reisherinneringen houd je over aan ontmoetingen met mensen. De succesvolle safari, de spannende wild water rafting, de trektocht door de wildernis… hoe gaaf ook, ze geven je niet dat warme gevoel.

Een paar weken geleden waren we in een uithoek van Alaska (één van de vele). Het was zondag en we wilden graag naar de kerk. Na drie kwartier rijden kwamen we in Hope (137 inwoners). De kerk was ‘non-denominational’. In zo’n kleine gemeenschap is geen plaats voor harde hoofden en hoge kerkmuren. Iedereen is welkom. Dat ervaren wij direct als we de eenvoudige kerk binnengaan. Het is weinig meer dan een uit boomstammen opgetrokken blokhut.

Iedereen is blij verrast door onze komst en de kerk zit in een keer vol. Mijn buurman schudt me hartelijk de hand en geeft me een gezangenboek. Een hoogbejaarde dame, Ann, schuift achter de piano. In het korte welkomstwoord worden wij speciaal welkom geheten en wordt direct geïnformeerd naar waar we vandaan komen. Het blijkt dat de ‘pastor’ op reis is. Gemeenteleden mogen zeggen of ze ergens voorbede of dankzegging voor willen laten doen. Genezing voor een vriendin die kanker heeft, ‘travel mercy’s’ voor degenen die op reis zijn, dank voor het feit dat deze gemeente nog steeds mag bestaan…

De jonge gastpredikant is samen met zijn vrouw en baby én ons clubje de enige in de kerk die niet 50+ is. Hij verontschuldigt zich meerdere keren voor zijn preek, die hij voorbereid heeft met zijn oudere gehoor in gedachten. Achterin de kerk staat een leunstoel, waarin een minstens 100 jaar oude man zit. Na het zingen valt hij algauw luidruchtig in slaap. Naast hem ligt zijn hondje, dat zich heel de dienst muisstil houdt, maar precies weet wanneer het tijd is voor koffie met koekjes. Die staan al klaar in een hoekje.

Na de dienst proberen de oude dametjes elkaar te snel af te zijn met het uitdelen van koffie aan de gasten. We worden allemaal ‘verplicht’ om minimaal twee koekjes te eten. Geen straf, want ze zijn zelfgebakken door één van de dames en echt heerlijk. Iedereen wil een praatje met ons aanknopen: over Holland, de preek, waarom we hier zijn… Mijn buurman, Walt, blijkt al 90 te zijn, maar vorig jaar is hij in zijn eentje dwars door Canada, naar het zuiden van de VS gereden om de winter te ontlopen. Binnenkort vertrekt hij weer, deze keer met het vliegtuig. Hij is luthers, zegt hij. “Ik ben als lutheraan geboren, en ik zal als lutheraan sterven.”

De koekjesbakster vertelt over haar vergeefse pogingen om jonge mensen naar de kerk te krijgen. Ze is zó blij met al die jonge, vriendelijke gezichten in de kerk. Als we uiteindelijk afscheid nemen, barst ze in snikken uit. “Het is alsof ik nieuwe vrienden verlies” snikt ze. Wij nuchtere Hollanders weten niet zo goed raad met deze Amerikaanse emoties. We vertrekken hoe dan ook. Een mooie ervaring, veel om over na te denken en een tas met overgebleven koekjes rijker.

Foto's gemaakt door Marjanne N.

Foto 1: Hope Christian Church

Foto 2: Links de koekjesbakster, in het midden de hoogbejaarde man, daarachter onze groep met de andere gemeenteleden

Foto 3: uiteraard ontbreekt de stars 'n stripes niet in het interieur van de kerk

favoriete foto 2010 - nr. 8

De favoriete Avanta 2010-foto van Leanne de Rooij:

"Een foto die is gemaakt tijdens mijn reis naar Algerije en Tunesie, deze zomer.
De foto is gemaakt in de buurt van Aïn Sefra, waar we na een middag in de zandduinen te zijn geweest, naar de stad gingen om brandstof te tanken.
Ik vind het een erg leuke foto omdat het Avantabusje eigenlijk helemaal in de sfeer van de straat en de stad past en dat nu juist de reden is waarom Avanta zo leuk is!"

***

Binnenkort op de weblog: een kerkdienst in Alaska.

reisquote VI

"De toerist weet niet waar hij geweest is, de reiziger weet niet waar hij heen gaat"

Avantagangers kunnen zich in deze uitspraak helemaal vinden. Als het goed is tenminste. Want bij Avanta is het iedere ochtend weer een verrassing wat de dag zal brengen. Waar zou de weg die dag heenleiden en waar zou je ´s avonds je tentje opzetten en naar hout voor het kampvuur zoeken?


Een toerist gaat naar de toeristische trekpleisters, maar kan achteraf de vakantiebestemming niet aanwijzen op de wereldkaart. De toerist doet precies wat de grote touroperators willen.
Bij Avanta houden we van avontuur en van de ongebaande wegen. Zodat we ongerepte natuur zien en in contact komen met de lokale bevolking. We gaan naar de plaatsen waarvan een toerist niet weet dat ze bestaan. En naar plaatsen waarvan wij ook niet wisten dat we daarheen zouden gaan.

favoriete foto 2010 - nr. 7

De favoriete Avanta 2010-foto van Rhodé Kruit, die naar Israël en Jordanië ging. De foto is gemaakt tijdens het beklimmen van de Massada in Israël, een plaats met geschiedenis!

Camera meest geclaimde item na vakantie

Vakantiegangers hebben deze zomer het vaakst een camera geclaimd bij hun reisverzekeraar. Daarna volgen de mobiele telefoon en zonnebril. Schade, diefstal en verlies zijn de meest voorkomende oorzaken.

Zonde als je zonder je mooie foto’s weer terug in Nederland komt. En ook helemaal niet nodig als je gewoon goed oplet. Een paar tips:

- Draag je camera, paspoort en geld altijd bij je en laat deze attributen nooit achter in de auto.
- Geef zakkenrollers geen kans! In het openbaar vervoer of in een drukke winkelstraat is het altijd opletten geblazen. Het beste is om je waardevolle spullen dan op je buik en niet zichtbaar bij je te dragen.
- Doe je camera of zonnebril niet los in je tas, maar bewaar deze altijd in een beschermend hoesje.
- Laat je spullen niet los in de bus slingeren. Dat is vragen om beschadigingen!

H.

Bron: Europeesche verzekeringen

favoriete foto 2010 - nr. 6

De favoriete Avanta 2010-foto van Marja van der Jagt:

"Ons heerlijke weekendplekje op het strand van Paraiso, Mexico! Het geluid van de zee op de achtergrond, een vuurtje, vers fruit, kokosnoten die voor je neus op de grond vallen en stralend weer. Wat wil je nog meer?!"

favoriete foto 2010 - nr. 5

De favoriete Avanta 2010-foto van reisleidster Karin Kreijkes:

Female Power in La Paz

Wij reisden deze zomer door Brazilië, Bolivia, Paraguay én Argentinië, waar het overigens winter was. Eén van de hoogtepunten, letterlijk en figuurlijk, was het bezoek aan La Paz, de administratieve hoofdstad van Bolivia.
Op 3600m hoogte genoten we van het uitzicht op één van de mooist gelegen steden ter wereld en op de besneeuwde toppen van de Andes. Wat willen Avanta-gang(st)ers nog meer? Muy bien!
Er waren trouwens ook nog 4 mannen in ons gezelschap, voor hen poseren wij natuurlijk;-).

favoriete foto 2010 - nr. 4

De favoriete Avanta 2010 - foto van Leonie Boone:


Favoriet is de foto van ons met onze vrienden uit het kleine dorpje in Macedonië. Favoriet omdat hier één van de leukste échte Avanta-verhalen achter zit. Een eindje onder Skopje zochten we in een klein dorpje een kampeerplekje. We dachten een mooi grasveldje te zien, maar toen we wilden keren werden we verbaasd bekeken door drie mannen op een oud trekkertje met boerenkar. Toen we uitlegden dat we een slaapplekje zochten werden we gelijk uitgenodigd in het 'stadion'. We werden, vergezeld door steeds meer mensen, het hele dorp doorgeleid naar het plaatselijke caféetje in de 'Dorpsstraat'. Ze zetten ons neer op een rijtje en we kregen eerst een pivo (bier) of cola. Onze eigen stoelen werden door wat locals in gebruik genomen en soms zelfs overgewaardeerd (lees: doorgezakt). Voorzichtig zeiden we dat we iets to sleep ipv iets to drink zochten maar dat was natuurlijk niet goed - eerst wat drinken en dan pas slapen. Onder begeleiding van het halve dorp kwamen we hier dus bij het 'stadion' aan, een groot grasveld met een verdwaalde koe, waar ze het liefst Skopje-Nederland met ons hadden gevoetbald.

favoriete foto 2010 - nr. 3

De favoriete Avanta 2010 - foto van Ies Jr.:

"Een favoriete foto uitzoeken na een reis is nooit makkelijk, maar het wordt extra moeilijk wanneer het gaat om een reis van zeven maanden. Uiteindelijk is het mij niet gelukt om een absolute favoriet te selecteren en daarom heb ik gekozen voor een foto die volgens mij goed weergeeft wat de reis voor Hannah en mij betekende.
Het is denk ik geen foto die zelf het hele verhaal vertelt en daarom geef ik een korte toelichting."

"Ik behoor tot het soort amateurfotografen dat normaalgesproken geen fotografische hoogstandjes produceert en deze foto was daar geen uitzondering op. Genomen op zo’n moment dat je denkt van “ach, laat ik hiervan eens een fotootje maken”.
De dag van de foto fietsten we over een eiland in de Mekong in Noord-Cambodja. Een eiland waar geen auto’s kunnen komen en dat slechts te bereiken is via gammele bootjes. We hadden bij mensen thuis overnacht in een dorpje zonder stroom. De volgende dag moesten we ca. 30 km fietsen over een wirwar van grotendeels overwoekerde voetpaden. We hadden gelukkig een kereltje bij dat ons de weg wees, anders fietsten we daar nu nog rond. Ik ben deze dag ook twee keer van mijn fiets gevallen, wat wel iets zegt, want de rest van de reis is me dat geen enkele keer overkomen. Zo nu en dan moesten we onze fiets door modderstroompjes trekken en zelfs de gids raakte een paar keer de weg kwijt.
Een belangrijk doel van onze reis was om regelmatig afgelegen gebieden te bezoeken die door de grote toeristenstroom nog niet ontdekt zijn. Plaatsen die al wel zijn ontdekt door de massa zijn doorgaans goed bereikbaar. Op deze foto is goed te zien dat dit gebied in ieder geval niet voor auto’s te bereiken is, laat staan voor luxe touringcars. Voeg hier nog het feit aan toe dat we op zoek waren naar wat avontuur and you get the picture!"

"Ps. Eigenlijk is de foto ook gewoon mijn favoriet, omdat hij weer eens bewijst dat ik met de stoerste vrouw van de wereld getrouwd ben."

Ik ga op reis en neem mee…IV: een zakmes

Ligt voor de hand misschien, maar kampeerders blijken een zakmes toch vaak te vergeten. En dat terwijl een zakmes heel multifunctioneel is. Want naast het snijden van een brood kun je er ook een blik mee openen, je nagels mee knippen en een appel mee schillen.

En eenmaal op reis zijn er altijd wel situaties waar je je zakmes in eerste instantie niet voor had meegenomen, maar waar het wel heel handig blijkt te zijn. Bijvoorbeeld als er een stuk touw afgesneden moet worden voor een waslijn of als er een splinter verwijderd moet worden.

H.

favoriete foto 2010 - nr. 2

De favoriete Avanta 2010-reisfoto van Arianne van de Beek:

"Deze foto is genomen tijdens de India-reis in februari 2010. En ik vind hem gewoon heel erg mooi!"

Wil jij ook kans maken op een kortingsbon van € 20,- voor je volgende Avanta-avontuur? Stuur dan je favoriete Avanta 2010-foto met een korte omschrijving naar daanelzi(@)hotmail(.)com. Als jouw foto geplaatst wordt op dit weblog, ontvang je de bon vanzelf.

favoriete foto 2010 - nr. 1

De favoriete Avanta 2010 - foto van Ewout van Meeuwen:

"Dit jaar ben ik met Gerhold meegeweest naar de Balkan, Turkije en Syrië. Erg gave reis, veel gezien en meegemaakt!

De foto is genomen op de grens van Montenegro en Kosovo. Op de kaart stond dat we deze route moesten nemen voor de grensovergang, dus dat deden we dan maar. Later bleek dat de grensovergang al een tijdje dicht was, maar natuurlijk niet voor Avanta! Met elkaar hebben we de blokkade weten te omzeilen en zijn we Kosovo binnengekomen, erg gaaf!
De foto geeft voor mij het Avanta-gevoel weer: lekker scheuren over onofficiële wegen door een prachtig natuurgebied met unieke busjes!"

“De gastvrijheid is me het meest bijgebleven”

Twee Avantagangers over hun avonturen in Marokko

Begin augustus waren maar liefst 250 Avantagangers op reis. Onder hen waren ook Joke van de Beek en Bart Verweij. Samen met zeven anderen trokken zij negen dagen door Noord-Marokko. Een greep uit hun avonturen: wandelen door cederbossen vol met apen, wildkamperen aan een prachtig helder meer, verdwalen in oneindige medina’s, op de thee bij een Berberfamilie en stalkende drugsdealers in het Rifgebergte.
Op de terugvlucht naar Amsterdam maken ze duidelijk waarom eigenlijk iedereen eens een bezoek aan Marokko zou moeten brengen.

De reisgids stond bol van de bestemmingen. Waarom werd het Marokko? Joke: “Ik zocht een reis die niet te lang
was en het land en de natuur trokken mij wel. Het is relatief dichtbij en toch een heel andere cultuur.”

Wat waren jullie verwachtingen?
Bart: “Gewoon een reis in Avanta-stijl”

Wat is jullie het meest bijgebleven?
Joke: “De lekke banden, haha!”
Bart: “De eerste avond in de stad Larache. Ineens zit je in zo’n andere wereld. We kwamen daar ’s avonds laat aan en het was daar zo’n enorme chaos. Het hotelletje waar we sliepen was ontzettend gaar en het ene na het andere bed zakte door. Dat heeft wel wat. De mensen deden heel veel moeite voor ons en dat is eigenlijk in heel Marokko zo. Iedereen is heel gastvrij. Als ik over een jaar terugdenk aan deze reis is dat het eerste wat in me opkomt, de gastvrijheid.”
Joke: “We hebben ruim de tijd genomen voor Fes, een ontzettend mooie en gezellige stad. Maar we zijn ook op het platteland geweest waar we werden uitgenodigd om thee te komen drinken bij een Berberfamilie. Ver weg van de toeristen. Weer heel anders is het leven van de mensen in het rifgebergte. Bijna iedereen leeft daar van het verbouwen van wiet. Daar heb ik me wel over verbaast.”

Minder leuk?
Bart: “Lastige vraag. Sommige dingen waren op het moment zelf niet leuk, maar achteraf kan je daar weer wel om lachen. Zoals het gestress voor de boot naar Spanje omdat we vanaf daar weer naar huis vlogen. Maar het was eigenlijk ook wel lachen om in oude, gare taxi’s door de bergen te scheuren.”
Joke: “Ja die grensovergang. Dat was te heet, te lang en doffe ellende:-)”

Waarom kiezen jullie niet voor zon, zee, strand – vakanties?
Bart: “Ik kan niet zo lang stilzitten. Ik vind het leuker om veel van een land te zien en de niet-toeristische route te nemen. Dan beleef je ook veel meer. En ik vind wildkamperen geweldig. Buiten slapen en vanuit je slaapzak naar de sterrenhemel kijken…En zon zagen we deze vakantie toch wel.”
Joke: “Op deze manier beleef je veel meer. En doordat je alles samen met de groep doet, beleef je het ook echt samen. Bovendien heb ik van deze vakantie ook nog wat opgestoken.”

Zoals wat bijvoorbeeld?
Joke: “Mijn blik is breder geworden. Ik ben me nu meer bewust van hoe de bevolking daar leeft in tegenstelling tot wat ik zelf allemaal heb. Je komt heel dicht bij de cultuur.”
Bart: “Je kennis wordt breder. Je leert waar dingen vandaan komen en je leert met mensen in een andere cultuur omgaan.”
Joke: “En je leert onderhandelen en banden verwisselen!”

Hoe zou je deze reis samenvatten?
Joke: “Het was echt een leuke en gezellige reis! Het was een goede combinatie van dingen doen en relaxen. Ondanks dat het maar 9 dagen waren, hebben we echt de tijd genomen voor dingen. We hebben heel veel gezien van het land en van de cultuur. Maar het ging helaas wel snel voorbij.”

Wil je ook naar Marokko? Op 10 september kun je mee met reisleider Albert Hol.

H.

Foto's van Elselien van Belzen en Alinde Lichtendonk

Polar Bear Garden

In 1867, kort na de Civil War, kocht de VS het huidige Alaska van Rusland, voor $ 7,2 miljoen. Alhoewel dat ook in die tijd niet als een enorm groot bedrag werd beschouwd voor zo'n enorme lap grond, vonden critici het toch weggegooid geld. In Alaska was niet veel meer te vinden dan ijsberen en sneeuw - het was een ijsberentuin, een 'icebox'. Nu zat de VS ook nog eens met de oorspronkelijke bevolking opgescheept. Die zouden de staat veel meer gaan kosten dan de ijsberen en de sneeuw ooit op zouden brengen.

Nauwelijks dertig jaar later werden in Alaska olie en goud ontdekt. Nu levert deze versmaadde aankoop iedere paar minuten zijn aankoopbedrag op. Geen Amerikaan die Alaska nog een miskoop vindt, ook al ligt buurland Canada ertussen.



Economisch interessant of niet, voor avonturiers is Alaska een droombestemming. Dunbevolkt, rijk aan wild en een schitterend landschap. Avanta komt er graag, liefst in het najaar als de naderende herfst de flora van rijke kleuren voorziet en de fauna decimeert (alle muggen en mitches leggen het loodje).

Ook dit najaar gaan we weer. We hebben mooie plannen om zoveel mogelijk van Alaska te zien en te ervaren. Kanoën over rivieren die zich bruisend door de wildernis slingeren, zelf een zalm aan de haak slaan misschien, een gletsjer van dichtbij bekijken, fietsen door Anchorage, wandeltochten door het herfstlandschap maken, wild zoals elanden, wolven en ijsberen in het vizier zien te krijgen... 's Avonds slaan we onze tenten op op één van de campsites, waar basic voorzieningen aanwezig zijn. We koken ons avondeten op een simpel gasstelletje en eten rond het kampvuur.

Een beter begin van de herfst is nauwelijks denkbaar! Het goede nieuws is dat jij ook nog mee kunt - meld je dan wel zo snel mogelijk aan.

Lees hier een reisverslag van Avanta in Alaska 2008.

E. (I'm one of the happy few die (een deel van) deze reis gaan maken :) !)