Avanta-reünie in de Zeeuwse polder

Op een groot veld, midden in de Zeeuwse polder en vlak bij het strand, was afgelopen weekend de eerste Avanta-reünie van dit jaar. Deze keer extra feestelijk en helemaal in Avanta-stijl vanwege het 30-jarig jubileum. Knetterende kampvuren, VW-busjes, oploskoffie en tenten gaven de deelnemers het echte kampeer - en vakantiegevoel. Vanwege de dramatische weersvoorspellingen (regen en kou!) hadden we een wat luxer ondergekomen geregeld: houten lodges met bedden. Maar achteraf bleek dat niet nodig. Er is geen spatje regen gevallen en tijdens de strandwandeling op zaterdag kwamen een aantal mensen zelfs met verbrande gezichten terug.

Een foto-impressie van deze beregezellige reünie:

Herinneringen ophalen rond het kampvuur

 

Feestelijke ontvangst met heerlijke cupcakes

 

VW-busjes om het echte Avanta-gevoel te krijgen

Foto's van de reis bekijken

Marshmallows roosteren boven het kampvuur

Windlichtjes voor wat extra sfeer

Het was een koude avond, maar het vuur gaf een aangename warmte

 De welbekende rooklucht neemt iedereen de volgende dag mee naar huis

Terwijl de rest nog op één oor ligt...

 

 ...doen een paar ijverige mannen alvast de afwas. En zie je dat tentje daar? Twee bikkels (twee vrouwen!) moesten niets weten van een luxer onderkomen.

Een stevig ontbijt en daarna lekker uitwaaien op het strand

Jawel, de zon schijnt!

Avanta-keuken achterin de bus

Menu voor de lunch

Stevige en exotische soep

Broodje knakworst

 Tijd voor de afwas

Ga jij deze zomer met Avanta op reis? Dan hopen we je in het najaar te ontmoeten in de Zeeuwse natuur om er weer zo'n gezellige reünie van te maken!

Reisleiders' favorites: Anthonie (II)

Reisleider Jan deelde hier al eerder zijn ervaringen en tips voor het aanschaffen van een slaapmat, slaapzak en backpack. Maar de adviezen van reisleider en echte buitensport-man Anthonie wilden we jullie ook niet onthouden! Lees het artikel en doe er je voordeel mee.

Vandaag deel II: Anthonie Poppe

Anthonie met zijn uitrusting in Jordanië, Wadi Rum

Naam reisleider: Anthonie Poppe

Bezocht onder andere: Veel landen in Europa, Pacific, Azië, Noord-Amerika, Midden-Amerika, Afrika. Alle provincies in Nederland en de meeste plaatsen in Nederland.

Gaat dit jaar naar:  Amazonegebied in Brazilië.

Vanaf mijn 12e levensjaar ben ik al bezig met het actief reizen door de natuur en de daarbij behorende materialen. Het begon met een slaapzak van drie kilo op één van de vele fietsvakanties met mijn vader. De tent was daarbij ook nog eens zes kilo dus we hadden in ieder geval een goede training! Naarmate de jaren verstreken werden we professioneler en dus gingen we ook steeds verder en harder fietsen terwijl we ook nog om ons heen konden kijken!

Tegenwoordig zie ik zoveel onzin in de buitensportwinkels liggen dat ik wel eens vind dat het doorgeslagen is. Een doosje met velletjes zeep - neem gewoon een blokkie zeep mee!

Speciale wasknijpers - die van m'n moeder deden het ook altijd prima!

Verder drink ik m'n water ook gewoon uit plastic flesjes, er komen tenminste geen deuken in.

En m'n beker is ook m'n bord.

Als je alles moet geloven wat ze in die buitensportwinkels vertellen dan ga je met 100 kilo aan materiaal op pad. Okay, misschien een beetje kort door de bocht maar laat je niet verleiden door van alles te gaan kopen.

En toch is het zo: Goed materiaal is belangrijk. Hieronder drie dingen die je in ieder geval wel nodig hebt!

Bepakt en bezakt in Bulgarije

Merk en type backpack: Vaude - type onleesbaar - 85 liter - gekocht in Nieuw-Zeeland 2007

Hoe reist dat? In deze backpack past genoeg om de wereld mee over te gaan en daarom is er ook ruimte voor extra dingen zoals wat water en boodschappen aan het einde van de dag. Het is een geschikte tas voor zowel backpacken als bijvoorbeeld bergtochten.

De heupband is verstelbaar in hoogte via een aluminium frame en ook de schouderbanden kan je in allerlei posities krijgen, afhankelijk van spier- of vetmassa van de reiziger.

Een goede backpack spaart je rug! Op internet is veel informatie te vinden over de gewichtsverdeling in je backpack. Je moet bijvoorbeeld niet het zwaarste bovenin of onderin stoppen. 

Ik adviseer om je spullen per onderwerp in sterke plastic tassen te doen. Zo heb je binnen een halve minuut dat te pakken wat je wilt hebben en het pakt makkelijk in- en uit. Verder maak je het zo waterdicht.

Bezit naast het hoofdvak zowel een aparte ruimte onderin als 2 zijvakken.

Toen ik in 2007 naar Nieuw-Zeeland ging had ik een goedkope backpack van rond de 40 euro. Deze was bij aankomst in Wellington al kapot. Ik heb toen een nieuwe backpack van Vaude gekocht die behoorlijk prijzig was. Kwaliteit mag wat kosten. Want deze backpack is ondertussen zes jaar oud en veelvuldig gebruikt waarvan één jaar onafgebroken. Ik hoop er nog een tijd mee te doen.

Mijn backpack bezit de kenmerken van zwarte motorolie uit Siberië en ruikt nog naar de urine van een klein Afrikaans kind. Er zitten kleine gaatjes in van een Mexicaanse sigaar. De kleur van het rode zand uit Australië gaat er nooit meer uit.  Daarnaast zijn er ondertussen helaas wel twee ritsen kapot, maar hij wil er nog niet mee stoppen.

Je kampeeruitrusting moet tegen een stootje kunnen - Tadzjikistan

Merk en type slaapzak: Nomad - comfortabel tot -4.
Hoe slaapt dat? Een heerlijke lichtgewicht en compacte slaapzak die toch lekker warm is. Mensen onderschatten vaak de koude in de nacht. Deze fout maakte ik ook in Australië. Op het vaste land was het 's nachts heerlijk warm, het was zomer. Tot dat we naar Tasmanië gingen en ik 's nachts trillend van de kou wakker werd!

Als het echt koud is ga ik met thermokleding aan in de slaapzak liggen.

Wanneer je veel te voet gaat verplaatsen, zou je dom zijn als je een te zware slaapzak mee gaat sjouwen!

Tip: Neem een lakenzak mee. Bij extreme warmte kan je deze ook als slaapzak gebruiken. Zo heb je toch bescherming tegen vliegen, muggen en zand.

Met een Avantagroep bij de grensovergang van Ethiopië en Sudan

Merk en type slaapmat: Thermarest - light - 900 gram - 3 cm dik

Hoe ligt dat? Behalve de slaapzak is je slaapmatje ook heel belangrijk voor de warmte. Dit matje is licht maar geeft toch een hele goede ondersteuning tijdens het slapen voor de rug en heupen. Ik gebruik mijn fleece-trui vaak als kussen.

Tijdens mijn reis in Afrika heb ik drie maanden op een lek matje geslapen. Als je dan 's ochtends op staat dan hoor je alles kraken, trekken en weer terug schieten....

Belangrijkste tip als het gaat om het aanschaffen van reisbenodigdheden: Doe het bewust, op maat, en met de hoop op een lang gebruik. 
Een goede voorbereiding is het halve werk. Met goed materiaal erbij ben je dus klaar voor je reis!
Kijk ook eens op www.oppad.nl voor tips en reviews.

Volle bak - in Sudan

Rome is niet in één dag gebouwd

Rome, de eeuwige stad. Van heinde en verre komen massa's mensen naar dit enorme openluchtmuseum. Het Vaticaan, het Colosseum, de Sint Pieter... iedere dag staan er rijen van honderden meters lang voor de ingang. Je moet er een keer geweest zijn, zeggen ze. Maar misschien interesseert jouw die ouwe troep niet zo. Geschiedenis was nooit je favoriete vak en je gaat liever iets anders doen in je vakantie. Nu zijn wij ook niet zo dol op massa's toeristen, maar voor Rome maken we graag een uitzondering. Kijk maar mee waarom!

De Sint Pietersbasiliek

Als één gebouw niet in één dag is gebouwd, is het wel deze immense kerk. Een stuk of zeven architecten bemoeiden zich ermee, braken af wat hun voorganger had neergezet en begonnen opnieuw. Totdat uiteindelijk Michelangelo de klus geklaard heeft.

Twee reusachtige 'armen' omsluiten het Sint Pietersplein, als symbool voor de armen van de Moederkerk
 

Het Sint Pietersplein, ruwweg zo groot als een voetbalveld, is geplaveid met 'recycled' marmer dat uit het Colosseum werd gesloopt. Handig toch?! Hoefden ze het niet helemaal uit de marmergroeves te halen.

Pracht en praal in de Sint Pieter

Links, rechts, onder je voeten en boven je hoofd... zoveel moois dat het je begint te duizelen.

Het Colosseum

Het Colosseum staat al ruim tweeduizend jaar fier overeind. Gehavend, maar nog steeds een voorbeeld voor de sportstadions van tegenwoordig en een toeristentrekker van formaat. Veel staaltjes van Romeins vernuft zijn erin verwerkt. Zo zaten in de gaten in de muren oorspronkelijk metalen klemmen, om het gebouw aardbevingbestendig te maken. Die zijn er in de middeleeuwen uitgesloopt, onder andere om wapens van te maken. Wist je dat de bouw van het Colosseum gefinancierd is met de schatten uit de tempel in Jeruzalem?

Op de voorgrond de deels gerestaureerde arena, rechts het kruis

Stel je de uitzinnige menigte voor, de brullende leeuwen, de uitgeputte gladiatoren - en het gebouw wordt nog indrukwekkender dan het al is. Hier werden ook talloze christenen de dood ingejaagd. Ter herinnering aan deze martelaren staat er een eenvoudig kruis aan de rand van de arena. Misschien is dat wel het indrukwekkendst van dit hele gebouw... In de ondergrondse ruimtes werden de wilde dieren opgesloten. Met liften en verborgen luiken werden ze in de arena gezet.

Zo oud als de weg naar Rome

Wie heeft hier gelopen? Paulus? Cleopatra? Nero?

Detail van de triomfboog van Constantijn de Grote

De triomfbogen zijn zeer gedetailleerd bewerkt. Niet alleen bewonderenswaardig vakmanschap, maar ook een bron van informatie over het leven van toen. De duiven zijn 'not impressed', ze poepen erop los en bouwen achteloos hun slordige nesten op de eeuwenoude kunstwerken.

Forum Romanum en Palatijn

In dit oude centrum van Rome staat nog slechts zo'n twee procent van de oorspronkelijke bebouwing overeind. De enorme zuilen, robuuste bakstenen muren, bogen en koepels die er nog staan, zijn adembenemend. Hoe moet dat niet geweest zijn toen alles nog met marmer, goud en fresco's gedecoreerd was?!

Imposante zuilen voor een van de tempels

Dankzij eeuwen archeologisch speurwerk weten we dat de Romeinen toiletten hadden die doorgespoeld konden worden. Hun huizen hadden centrale verwarming en airconditioning. Ze legden de allereerste oliepijp ter wereld aan - voor olijfolie, een basisproduct waarvan dagelijks vele liters gebruikt werden in de metropool. Ze hadden allerlei gewoontes en gebruiken die wij nu nog kennen in de vorm van spreekwoorden en uitdrukkingen (om de hand van iemands dochter vragen, bijvoorbeeld). En als je dacht dat het romantisch is als een bruid over de drempel gedragen wordt, heb je het mis. De stichter van Rome, Romulus, ontvoerde een vrouw die hij eerst gedrogeerd had en bracht haar triomfantelijk naar zijn fort. Zodra hij zijn voet over de drempel zette, was hij de overwinnaar!

Still standing strong

Als je met Avanta naar Rome wilt, zul je even geduld moeten hebben. Maar houd ons reisaanbod in de gaten, een stedentrip naar deze buitengewoon boeiende stad is in de maak!

Te gast in Qatar (deel 3)

In de woestijn van Qatar kreeg een Avantagroep een bijzondere uitnodiging. Maar de mannen en vrouwen van de groep werden meteen uit elkaar gehaald. Vorige keer kon je hier lezen hoe de mannen een geit verorberden, deze week vertelt deelnemer Sarah wat er ondertussen bij de vrouwen gebeurde...

- Een bijdrage van deelnemer Sarah

Terwijl we ons afvragen of de dames op de hoogte zijn van ons bezoek, lopen we wat aarzelend het vrouwengedeelte binnen. Vanuit een grote tent komen enkele vrouwen ons enthousiast tegemoet gelopen. Druk pratend worden we als lang verwachte gasten binnen gehaald. Als we bij de ingang van de tent - als welopgevoede Hollanders - onze schoenen willen uit doen, wordt direct aangegeven dat dit niet hoeft. We worden aangemoedigd te gaan zitten op de comfortabele kussens. Vol verbazing kijken we rond. We zijn beland in een prachtige tent, versierd met Qatarese vlaggetjes. Terwijl we verwacht hadden hier vooral ongesluierde vrouwen aan te treffen - er zijn immers geen mannen bij - is sprake van een grote diversiteit aan kledij. We zien vrouwen die vrij westers gekleed gaan, maar ook veel dames in een zwarte chador en een oude vrouw met een birqa. Dat is een soort masker, dat ons een beetje aan een snavel doet denken. In fel contrast daarmee loopt er ook een vrouw rond in een bijna fluorescerend roze joggingpak.

Verkleedpartij
Toch wel wat nieuwsgierig naar die zwarte gewaden vraagt één van de groep of ze een chador mag passen. Al snel krijgt ze een zwarte sluier over haar hoofd, waar nog een paar lichtblonde haren onderuit pieken. Ze wordt vervolgens gehuld in een zwarte chador, een soort toga tot op de grond met lange mouwen. Daarmee is de vermomming echter nog niet compleet. Een gezichtssluier - waarin enkel twee gaten zitten voor de ogen - maakt de outfit af. De chadors - die bij ons de dag ervoor nog een naargeestige indruk opriepen - blijken ineens interessante objecten voor een verkleedpartij, waar ook de andere Hollandse meiden enthousiast aan mee doen. De Qatarese vrouwen vinden die blonde dames gehuld in chadors nogal hilarisch en haasten zich om ons op de foto te zetten. Bij het passen van de gezichtssluier kom ik in botsing met m’n bril. Het blijkt dat de vrouwen daar allemaal ijdel genoeg zijn om contactlenzen te dragen, doordat enkel hun ogen zichtbaar voor de buitenwereld zijn. Het valt dan ook op dat alle vrouwen prachtig opgemaakte ogen hebben. Als we opmerken dat de ene gezichtssluier grotere ooggaten heeft dan de andere blijkt dat de echtgenoot van de vrouw de grootte van deze openingen bepaalt. Het eten en drinken is met zo’n gezichtssluier een hele toer; de sluier wordt dan iets naar voren gedaan en het eten/drinken verdwijnt achter de sluier zodat de mond onzichtbaar blijft.

 

 

Al snel blijken er nogal wat verschillen te bestaan in hun vrijheden en overtuigingen. Zo vertelt onze gastvrouw - nu vrij westers gekleed - dat ze buiten op straat meestal een chador draagt vanuit haar eigen overtuiging en niet omdat het moet. Ze ziet het zelf meer als een culturele uiting, dan als een godsdienstige verplichting. Als het warm is draagt ze enkel een chador (zonder wat er onder), soms draagt ze deze voor de kou en op andere momenten draagt ze soms buiten gewone kleding, “want” zegt ze: “mijn man is niet zo moeilijk”.

De ongesluierde vrouwen mogen we fotograferen, maar de anderen niet. Als we na enige tijd een vrouw in chador vragen of we met haar op de foto mogen, stemt ze aarzelend toe na eerst haar gezichtssluier (met heel kleine ooggaten) weer om te hebben gedaan. Ze drukt ons wel op het hart deze foto niet te verspreiden, terwijl ik me verwonderd afvraag hoe iemand haar in dit gewaad ooit zou kunnen herkennen.

Een deel van de jongere vrouwen spreek vloeiend Engels, waarbij een dame die in het dagelijks leven onderwijzeressen opleidt, zich vooral profileert als onze gastvrouw. Haar zus blijkt enkele jaren geleden op huwelijksreis in Europa, waaronder Nederland, te zijn geweest. De vrouwen zijn nieuwsgierig naar wat voor werk wij doen, maar ze kunnen zich moeilijk voorstellen dat we Qatar maar zo kort aan doen.

Christenen
Nadat we al de nodige versnaperingen genuttigd hebben, worden we naar een andere tent gedirigeerd waar we gaan eten. Eén van de oudere vrouwen kijkt even wat bedenkelijk als ze hoort dat wij geen moslims maar christenen zijn. De vrouwen houden respectvol een korte stilte terwijl wij bidden voor het eten. Er staat een enorme schaal voor ons met rijst met daar bovenop de ribbenkast van een geit.

Na het eten laat onze gastvrouw ons zien hoe de rituele wassing van handen en voeten er aan toe gaat. Vervolgens blijkt dat ze nog moet bidden, hetgeen de andere vrouwen inmiddels gedaan hebben. Allah begrijpt het volgens haar wel als je door drukke bezigheden wat later bidt dan de voorgeschreven tijd. Ze neemt ons mee de gebedstent in en vertelt gedreven waar ze voor bidt en hoe het gebedsritueel er aan toe gaat. Enigszins onder de indruk van haar openheid, kijken we vervolgens stilzwijgend toe. Ik vraag me ondertussen af of wij ook zo openlijk zouden getuigen als er ineens wildvreemde mensen bij ons op de stoep staan.

Dansen
Dan komt één van de vrouwen wat verontwaardigd vertellen dat ‘onze’ heren al willen vertrekken. “Maar dat kan toch helemaal niet, want we moeten nog dansen!”. Nieuwsgierig als we zijn laten we weten dat de mannen op ons mogen wachten. De muziek gaat aan, de haren worden losgeschud en een aantal jonge dames begint te dansen. Tijdens een dans wordt briefgeld de lucht in gegooid, waarbij de kinderen zich haasten om het op te rapen en in hun zak te steken. Even toekijken vinden de Qatari nog tot daaraan toe, maar bij de tweede dans wordt het volgens hen toch echt hoog tijd dat wij mee gaan doen. Omdat ze al snel door hebben dat wij er weinig van bakken en ze zich afvragen of er toch nog enig danstalent in ons schuilt, vragen ze ons te laten zien hoe we thuis dansen. Stomverbaasde blikken volgen als iemand vertelt dit nooit te doen.

Cadeaus
Dan wordt het echt tijd om afscheid te nemen. Er ontstaat enige ontrust en een aantal vrouwen is direct druk in de weer. Wat blijkt nu; ze hebben geen cadeautjes ingekocht om aan ons mee te geven. En gasten zomaar laten vertrekken, dat kan niet. Al snel worden er wat armbandjes en ringen in de kleuren van de Qatarese vlag gevonden en er wordt net zo lang gezocht totdat er voor ieder van ons een geschenk is. Een meisje van een jaar of tien doet haar kettinkje af en geeft het weg. Er wordt zelfs een collectors item parfum weggeven. Saillant detail is dat de betreffende ondankbare Nederlandse dame dit geschenk thuis éénmalig als wc-verfrisser heeft gebruikt, maar het zelfs voor dat doel niet geschikt achtte…

Tot slot wordt bij de poort nog snel een groepsfoto gemaakt met onze gastvrouw, haar man en een aantal kinderen, waarna we vol nieuwe indrukken vertrekken richting de mannen die enigszins ongeduldig staan te wachten.

 

Reisleiders' favorites: Jan (I)

We willen jou als deelnemer met de tips van onze reisleiders een beetje op weg helpen bij de aanschaf van je kampeeruitrusting. Deze keer reisleider Jan over zijn backpack, slaapmat en slaapzak.

Vandaag deel I: Jan de Voogd  

Bezocht onder andere: Zuidelijk Afrika, India, VS, Israël en Jordanië  

Gaat dit jaar naar: Cuba  

 Volle backpack bij aankomst op het vliegveld: tent erop, dagrugzak erin, lekker je handen vrij en op pad!

Merk en type backpack: Jack Wolfskin Atlas II, gekocht in 1998. Het is grote rugzak (60 liter), maar hij past wel goed op mijn rug. Ik ben redelijk groot (1,99m) en dan heb je ook een grotere rugzak nodig.  

Hoe reist dat? Prima! Al heb ik al die ruimte niet nodig. Ik neem steeds minder mee. Je hebt niet zoveel nodig en vieze kleding kun je beter wassen en opnieuw aantrekken dan laten stikken in een rugzak. Toch is deze grote rugzak prettig voor mij. Als reisleider heb je toch vaak iets extra’s bij je en dan is het handig dat je er iets bij kunt proppen. Om te zorgen dat je backpak prettig draagt moet je letten op twee dingen: 1. goed afstellen, dus 2/3 van het gewicht op je heupen laten rusten en rugzak goed tegen je rug aan, 2. goed indelen, dus zware spullen onderin en tegen je rug aan. Nog een tip voor het indelen van je rugzak: stop er niet alles los in. Stop alle kleding in plastic (boodschappen) tasjes. Op deze manier wordt het geen bende in je backpack, blijft alles schoon, droog en kun je alles makkelijk terugvinden.  

Hier mijn spulletjes uitgestald. Mijn favoriete dagrugzak is die groene legerrugzak, hij is enorm sterk en waterdicht. Er past met gemak een watermeloen van 10kg in, maar ook met bijna niets erin is hij goed te gebruiken. De plunjebaal gebruik ik altijd om tenten mee te nemen naar het vliegveld en daarna als flightbag. 

Merk en type slaapzak: Sinds 2000 een mummie van Fjällräven, Trail II met donsvulling. Comfortabel tot -5 graden en je kunt er een klein pakketje van maken.

Hoe slaapt dat? Een mummie is krap en daar moet ik altijd even aan wennen, hij is met 1 meter 95 ook net iets te kort. Ik gebruik het tegenwoordig altijd icm een lakenzak. Zo kun je de slaapzak schoon houden en de lakenzak was je gewoon weer uit. In Europa gebruik ik altijd een gewone slaapzak (dekenmodel), gekocht in 1996 bij een dumpzaak. Gewoon van katoen met een fatsoenlijke vulling, niet zo’n synthetisch geval, want daar ga je enorm in zweten. Een dekenmodel is comfortabeler en niet zo warm. Een mummie heb je in de zomer in Europa meestal niet nodig.  

Merk en type slaapmat: Een Thermarest Trail Pro Large Green Moss, vorige zomer aangeschaft. Ik ben lang en wil wat comfort voor mijn rug. Dit matje is 5 cm dik, self-inflating en 196 cm lang. Opgerold is het een pakketje van 33x18cm.  

Hoe ligt dat? Dit matje ligt goed. Thermarest behoort al jaren tot de top van slaapmatjes. De betere merken zorgen er voor dat er geen kou van de grond naar je lijf doorstraalt.

Belangrijkste tip als het gaat om het aanschaffen van reisbenodigdheden: Ik heb de afgelopen jaren het meeste plezier gehad van degelijke spullen van een goede kwaliteit. Ga voor de simpele degelijke spullen daar heb je lang plezier van!  

Volgende keer: reisleider Anthony Poppe over zijn favorieten!