donderdag 28 juli 2016

Musthaves op reis: deel III (de tip van Gerrit)



Weer twee hele handige bagagetips van een ervaren deelnemer. Wat mag niet in je bagage ontbreken en wat laat je beter thuis? Gerrit deelt zijn tips!

Gerrit in Senegal (met uiteraard fris gewassen kleding aan;-))
Naam: Gerrit de Vree

Reiservaring met Avanta in: Zuid Afrika, Kroatië, Slovenië en Bosnië, Denemarken, Zweden, Noorwegen, India, Baltische Staten, Rusland, Noordkaap, Brazilië, Marokko, Mauritanië, Senegal,  West Sahara en wintersport in Oostenrijk. Komende zomer, in juli, hoop ik naar Indonesië te gaan.

Must have item op reis: Vloeibaar wasmiddel. Ik heb altijd die van de Kruidvat, een tube van 200 ml. Het werkt ook in koud water. Ideaal, zo kan je tussendoor wat uitwassen en daardoor hoef je uiteraard minder mee te nemen.

Dit laat je beter thuis: Een kussen, want dit neemt enorm veel ruimte in beslag. Een vest of trui kan je ook perfect gebruiken als kussen.

woensdag 20 juli 2016

Musthaves op reis: deel II (de tip van Meta)

Als nieuwbakken reiziger is het van tevoren best lastig inschatten welke items absoluut niet in je bagage mogen ontbreken. Daarom helpen ervaren Avantagangers je op weg. Je kon pas al lezen waarom een sjaal een echte musthave is op reis en vandaag krijg je van Meta een niet charmante, maar wel hele praktische tip!

Samen met de sjamaan in de jungle van de Mentawai eilanden.
Naam: Meta
Reiservaring in: India, Venezuela + ABC eilanden, Israël en Jordanië (deze 2 alleen niet met Avanta), Noord-Amerika en Canada, Sumatra (foto’s op het Mentawai-eiland Siberut genomen, in de jungle) en Chili. Suriname komt er over een maandje bij.
Must have item op reis: Dat is een lastige. Want natuurlijk is een touw en een zakmes iets wat ik elke vakantie veel gebruik. Maar als ik moet kiezen is het toch een heuptasje. Ik ben nog geen vakantie zonder geweest. Niet charmant maar heel handig. Je belangrijke spullen zitten niet grijpklaar in een rugtas die je moeilijk in de gaten kan houden, maar draag je op deze manier redelijk veilig voor je. Ook stop ik altijd mijn cameraatje in dit tasje. Dit werkt natuurlijk alleen als je een kleine camera meeneemt. Ook neem ik altijd Uno mee, want dit is ook leuk om aan mensen in andere landen te leren. Ik heb zelfs wel eens dit spel bij mensen achter gelaten. En voor de moeilijke drinkers zoals ikzelf (degene die geen water lusten): Neem een flesje geconcentreerde aanmaaklimonade mee. Dan drink je toch gemakkelijker de vereiste hoeveelheid vocht op.

Dit laat je beter thuis: Voor de dames; mooie jurkjes. Klimmen kan je er lastiger mee, en je hebt toch niet vaak de kans om ze te showen. Een afritsbroek en een rok die tegen een stootje kan, zijn veel praktischer.

Hier zijn we kinderen in de jungle Uno aan het leren.

Er komen nog meer goede inpaktips aan op deze blog so stay tuned:-)

woensdag 13 juli 2016

Elf weken avontuur in Afrika



Afrika: met 91 passagiers in een 54-personenbus, een overval in Johannesburg, 3 dagen aan de maispap. Slapen in kerken, scholen, schuren en in de vrije natuur. Onderhandelen, veel gedoe met geld en op en top chaos. Kortom: 3 maanden avontuur met een grote A. En dat alles in een prachtige omgeving.

Door reisleider Ronald van der Giesen

In het voorjaar trok ik met een enthousiaste en avontuurlijke groep door het zuidelijk deel van Afrika. De start was in Johannesburg waarna we vrijwel direct doorgingen richting het Kruger NP om de big five te scoren. Het plan was om het weekend in Mozambique door te brengen op een schiereiland, ver weg van de beschaving. Boottocht er naartoe geregeld, echter werd onze kapitein kort voor ‘trossen los’ opgepakt door de politie en in de cel gezet. Bleek dat de kapitein zich schuldig had gemaakt aan het ‘illegaal ronselen van toeristen’. De politie was zo aardig om voor ons een vervangende kapitein te organiseren die ons alsnog naar de overkant bracht.


Kruger National Park

Lesotho

Bezoek op de kampeerplek
Na Swaziland en Lesotho zetten we koers naar de zandbak: Namibië. 2 weken stofhappen in een schitterende omgeving. Fish River Canyon, Sossusvlei, Etosha NP en wildkamperen in de middle of nowhere. Ook hier beleefden we weer een mooi avontuur. Na een bezoek aan de stad Windhoek besloten we om net buiten de stad te slapen. De doorgaande weg af, gravelroad op waarna we arriveerden op een mooi braakliggend terrein tussen de maïsvelden. Toen we net de tenten hadden opgezet kwamen er plotseling vijf auto’s en een busje met een hoge snelheid aanrijden. Twaalf breed gespierde mannen stapten uit de auto’s, deur van het busje open, politieagenten en militairen eruit, getrokken wapens in de hand. Oeps.. of we een trekker aan het stelen waren die in het maïsveld stond? Nee? Ok! 
Gelukkig konden ze er wel de humor van inzien waarna we naar een camping werden gebracht die hun veiliger leek i.v.m. de bendes die in het gebied actief zouden zijn. Veilig op de camping. Hoewel veilig? Terwijl we de tenten op gingen zetten, glibberde de eerste slang al tussen onze voeten..

Namibië, Sossuvallei


Door naar Botswana. Per komori (van origine een uitgeholde boomstam) tussen de rietkragen, hippo’s en krokodillen door de Okavango Delta in! Zwemmen is niet toegestaan en ledematen binnenboord houden. Tijdens een nachtelijk toiletbezoek hoor je de hippo’s en leeuwen brullen en ’s ochtends tijdens de bushwalk sta je oog in oog met de giraffen en zebra’s.

Het rijk alleen voor Avanta
Afrikaanse Intertoys
Na 6 weken vond in Johannesburg een groepswissel plaats en gingen we per bus verder. Net voor de bus vertrok gingen we nog even ‘een blokje om’ bij het Centraal Station. Uit het niets werd een jongen uit de groep vastgepakt door een groep van ongeveer 10 jonge Afrikanen en werd daarbij een pistool gezien. Dit bleek echter al snel er een te zijn uit de Afrikaanse Intertoys. Kranig als de groep was hebben zij zich met hand en tand verzet tegen deze groep overvallers! Blijkbaar hadden deze dit niet verwacht want zo snel als ze kwamen waren ze ook weer verdwenen. 1 zaklampje minder maar dankbaar voor de goede afloop hebben we snel een veilig heenkomen gezocht in de stationshal.

Volop handel onderweg


Illegale oversteek
Op naar de grens van Zuid-Afrika en Zimbabwe. We reden mee met een gerenommeerde busmaatschappij, echter in Afrika kan alles. Kort voor de grensovergang kregen de ‘illegale passagiers’ instructies van de buschauffeur hoe illegaal de grens over te steken waarna ze werden afgezet op een logistiek overslagterrein om enige tijd later in Zimbabwe weer in de bus te stappen.

Een 'good, good road'
In Zimbabwe bleek al snel dat er een landelijke staking was van de trein, omdat het personeel van mening was dat ze te weinig geld kregen. De paar treinen die Zimbabwe rijk is rijden ‘vandaag niet, morgen waarschijnlijk ook niet en misschien volgende week ook wel niet’ aldus de ambtenaar achter het loket. Geen Zimbabwaan die er zich druk over leek te maken.
Plan B: met de Afrikaanse taxi naar Zambia. Mocht je nog een cursus ‘onderhandelen’ willen volgen: ga met het OV reizen in Afrika. Chaos, geschreeuw, taxi- en buschauffeurs die onderling ruzie maken, exorbitante prijzen en afspraken die niet nagekomen worden. Daar tegenover staat wel volop avontuur. Zo reisden we, eenmaal in Zambia aangekomen, vijf dagen met een privé-taxichauffeur. Drie dagen deden we erover om in het South Luanga NP aan te komen (volgens de kaart en locals was het een ‘good, good road’ van 120 km. Dwars door de bush waren we de genie van het Avanta-leger. We bouwden bruggen waar de wegen en bruggen waren weggespoeld, waden we ons tot heup hoogte door het water, werden begeleid door locals met kapmessen voor het wild zodra we de auto moesten duwen of uitgraven. Drie dagen lang leefden we op maispap omdat dit simpelweg het enige voedsel was in het gebied. Het culinaire hoogtepunt was de gekregen kip onderweg. De kip mocht als gang naar het abattoir de dag vastgebonden doorbrengen op de vloer van het taxi-busje en ’s avonds werd ze vakkundig geslacht door onze taxi-chauffeur.
Zambia - dwars door de bush
                           
Overnachting bij the Royal Highness
Als primeur van Avanta brachten we de nacht door bij de Royal Highness van Zambia. Al buigend en highness-roepend, kon ik hem toch niet echt serieus nemen: de Royal Hignness van 1,60 meter, gekleed in een oud voetbalshirt en omring door bodyguards welke goed doordrenkt waren met alcohol. Desalniettemin kunnen we wel zeggen dat we geslapen hebben bij de Royal Highness van Zambia.

Zambia - slapen bij de Royal Highness
Binnenkort komt er nog een vervolg op deze blog. Daarin lees je over ons verdere avontuur per Tazara-express, ons bezoek aan Tanzania en de beklimming van de KILIMANJARO!

Namens een groep enthousiaste Afrika-gangers,

Ronald vd Giesen

donderdag 7 juli 2016

Steun christenen in India

Christenen in India hebben het over het algemeen niet makkelijk. Vrouwen en meisjes vaak ook niet. Laat staan christelijke vrouwen en meisjes! Stichting Hulp Vervolgde Christenen steunt hen en jij kunt daar tijdens je Avantareis een steentje aan bijdragen.

Berdien Kloosterman ging voor HVC drie maanden als vrijwilliger naar India en vertelt over een paar van de projecten die ze bezocht heeft:



"De afgelopen drie maanden ben ik in India werkzaam geweest voor HVC, samen met Esther van Baaren. Het was een avontuur om de cultuur van India te leren kennen!

In Noord-India, in Lucknow, zijn wij een maand werkzaam geweest bij het Thomas project. Het Thomasproject heeft een jongens en meisjestehuis (deze tehuizen zijn gescheiden) en een eigen school. De jongens en meisjes die worden opgevangen in het tehuis zijn zonen en dochters van pastors (evangelisten) die werkzaam zijn in dorpjes waar geen scholingsmogelijkheden zijn. Fantastisch om te zien hoe de leiding van dit project met liefde deze kinderen helpt en hen een toekomst geeft. Helaas is er weinig tijd voor spelletjes met de kinderen. De aanschaf van een basketbal en waterballonnen en het organiseren van spelletjes zorgden voor veel plezier. De kinderen genoten van de sport en spelactiviteiten. De aanschaf van nieuwe schoolspullen kan ook niet zomaar even gedaan worden. Daarom kreeg ieder kind als afscheid een nieuwe schooltas met spulletjes. Wat waren ze blij!






Een bezoek aan de familie van het sponsorkindje van Esther, dat zij sponsort via HVC, laat ons zien hoe waardevol het Thomasproject is. Op een warme middag werden we gastvrij ontvangen in het huis van de familie: een kleine hut waarin zowel familie als dieren leven. Vader is werkzaam als pastor in het dorp en dit geeft nauwelijks inkomsten. Daarom zorgt het Thomasproject voor onderwijs van de kinderen. Ook heeft het Thomasproject dieren gegeven aan het gezin zodat zij zelfvoorzienend kunnen leven. De oudste zoon woont sinds kort weer thuis: hij heeft zijn school afgerond en zal op kosten van het project een vervolgstudie gaan doen. Met veel liefde wordt ons een kop zelfgemaakte thee van versgeplukte bladeren aangeboden. Het bezoek wordt afgesloten met gebed. Een gebed in het Hindi. Ondanks de taalbarrière ervaren we verbondenheid in Christus.




De laatste twee maanden ging de reis naar het zuiden van India, naar Coimbatore. Daar zijn wij werkzaam geweest in een project voor meisjes. De positie van vrouwen in India is moeilijk. Met name het feit dat elk huwelijk gearrangeerd wordt door de ouders zorgt voor veel problemen en ellende. Na het huwelijk woon je met de ouders van je man in een huis. De gevolgen hiervan zijn niet zichtbaar voor een buitenstaander. De redenen voor opvang in dit tehuis zijn divers. De meiden die worden opgevangen krijgen onderwijs, zodat zij zelfstandig kunnen functioneren in de maatschappij.  Tijdens ons verblijf was het zomervakantie. We hebben in samenwerking met locals een summercamp geleid. Daarnaast zijn er noodzakelijk spullen aangeschaft zoals nieuwe kleren voor de jongere kinderen.
In 2012 is de oprichter van dit project plotseling overleden. Er is dringend behoefte aan een nieuwe leiding en ook moet het gebouw waarin de meiden leven gerenoveerd worden om aan de eisen van de overheid te voldoen."



Bedankt Berdien, voor het vertellen van je verhaal over dit mooie werk. En alle deelnemers aan de Avantareizen deze zomer: bij voorbaat dank voor je gift! Zoals je ziet, krijgt die een goede bestemming. Lees meer over de projecten van HVC op de website Stichting Hulp Vervolgde Christenen