 |
| de Poorten van de Hel |
 |
| kamperen in de woestijn |
Maandag 15 augustus
"Uitchecken in Oezbekistan verloopt boven verwachting voorspoedig,
er is bijna niemand op dit tijdstip van de dag en al snel zijn we uitgestempeld. Bepakt en bezakt lopen we door het kilometerslange niemandsland,
waar we onderweg een aantal keer gecontroleerd worden door Turkmeense
militairen. Aangekomen bij de grenspost doorlopen we heel voorspoedig alle
procedures, en na ongeveer 1,5 uur hebben we een mooi Turkmeens visum met de
nodige stempels in ons paspoort! Reizen door Stempelstan levert nu eenmaal veel
wachten en veel stempels op, we hebben echt geluk!!
Op de grens worden we opgehaald door chauffeurs van het
lokale reisbureau met wie we ons reisprogramma hebben moeten afstemmen. Hoewel
we in de overtuiging leven dat we per direct naar het vliegveld gaan voor een
binnenlandse vlucht, blijkt het hele programma te zijn omgegooid. De vlucht is
geannuleerd etc., etc. Een wazig verhaal. Worden we voorgelogen? Niet geheel
ondenkbaar in dit wazige corrupte land. Na veel telefoontjes en een hoop
geregel zetten we koers naar de Darwaza gaskrater. Hier willen de chauffeurs
nog voor zonsondergang aankomen en ze zetten er flink de vaart in. Deze moeite
wordt beloond en we zijn op tijd bij de bizarre gaskrater. Ontstaan als gevolg
van een gasexplosie en nog steeds gaan hier jaarlijks tonnen aan gas in vlammen
op. Het is een mysterieus schouwspel. De vlammen lekken langs de rand en
het vuur brult in de krater. Het stinkt. 'De Poorten van de Hel' wordt het hier
eerbiedig genoemd. Intussen wordt ons shaslick barbecuemaal klaargemaakt. Na
deze maaltijd maken we nog een wandeling en beklimmen een heuvel om de krater van een afstand te bekijken. De nacht brengen we in tenten door, op
steenworp afstand van de kraterrand."
 |
| overstekende kamelen bepalen het tempo |
"Vandaag zetten we koers naar Ashgabat. Onderweg pakken we een aantal keer een 4x4 traject door de woestijn en stoppen we bij nog twee kraters. Overstekende kamelen op de weg bepalen regelmatig onze snelheid. We lunchen bij het woestijndorp Yerbent. Een kilometer of 50 voor Ashbagat stoppen we bij een carwash: de auto's moeten gewassen worden. Bevel van de president die wil dat er alleen schone auto's in de stad rondrijden. Wederom bizar.
We rijden door Ashgabat en vergapen ons aan de bizarre gebouwen. Alles is van wit marmer. Alles is schoon. Er loopt geen mens op straat. Overal staan standbeelden van de president en zijn voorganger. Wat is dit hier? Een mysterieuze kruising tussen Duckstad en Las Vegas.
's Middags krijgen we een citytoer met luxe touringcar, waar we met z'n 9-en in zitten :-D . We bekijken allerlei bijzondere gebouwen en monumenten. Onze gids blijkt zeer bedreven in politiek correcte antwoorden maar geeft ons ook heel veel informatie over het land. We worden naar een 4*hotel gedirigeerd, maar kiezen voor een simpelere accommodatie, met zwembad."
 |
| een van de vele standbeelden van de president |
 |
| bizarre gebouwen in Ashgabat |
woensdag 17 augustus
"Na een heerlijke nachtrust doen we `s morgens het 2e
gedeelte van de citytour, bezoeken de bazaar en wandelen over de
‘gezondsheidtrappen’ aan de rand van het Kopet Dag berggebied dat de
natuurlijke grens vormt met Iran. Deze trappen zijn door de president in het
leven geroepen om de gezondheid en conditie van ambtenaren te bevorderen. Ieder
jaar moet er een bepaald aantal kilometers gelopen worden. Daarna nemen we de
middagvlucht naar Turkmenbashi. Turkmenistan Airlines is een moderne
maatschappij met goed degelijk materiaal. Het vliegveld (in aanbouw) is ook
weer van enorme afmetingen en beeld een enorme valk uit. Aangekomen in
Turkmenbashi koersen we naar een hotel in Awaza aan de Kaspische Zee. Hier gaan
we eerst een uurtje zwemmen. We vergapen ons aan de hotels en aan het kanaal dat daar in de woestijn is gebouwd, inclusief rondvaartboten…:-)
 |
| de gezondheidstrappen van de president... |
 |
| ...die wel wat van je conditie vragen! |
Na het zwemmen gaan we nog een heel eind rijden: einddoel
is de Yangikala Canyon. Onontdekt door toeristen en absoluut de mooiste plek op
de aarde. De zonsondergang maken we in de woestijn mee en als het al donker is
komen we bij de canyon aan. De rit duurde wat langer dan gepland, mede omdat de
wielen een aantal keer wat vaster gedraaid moesten worden...
We barbecueën en kamperen op de rand van de canyon,
genietend van het majestueuze uitzicht. Er lopen honderden kamelen over de
uitgestrekte vlakte. De dichtstbijzijnde bebouwing is uren rijden. We genieten."
Nog wat mooie plaatjes van deze bijzondere reis:
Met dank aan reisleider William voor het delen van zijn reisverslag!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten