Vlottentocht in Zweden

Op donderdagavond 18 augustus vlogen wij met een groep van 18 man (waarvan maar liefst 4 vrouwen) inclusief onze reisleider naar de Noorse hoofdstad Oslo. De rugzakken vol met o.a. handschoenen, klamboe’s, regenjassen en liters Deet. Wat gingen wij doen? Op vlottentocht in Zweden! In Oslo begon onze tocht naar Dalarna, de mooiste provincie van Zweden. Daar hadden we tijd om te kanoën, wandelen en te mountainbiken.

Omdat er ’s nachts slecht weer werd voorspeld, mochten we overnachten in een klein schoolgebouwtje. Incl. keuken,tafeltennistafel en bibliotheek.
Op zondag hebben we een openluchtdienst bezocht. Deze zondag was onze groep niet alleen bijna groter dan de gemeente zelf, ook waren wij de enige aanwezigen zónder grijs haar. Het was een bijzonder samenzijn...

Na het weekend gingen we op weg naar de plek waar we uitleg kregen over het vlotten bouwen. Het lijkt een eitje, wat boomstammen aan elkaar knopen, maar dat valt nog behoorlijk tegen! Na een frisse duik in het 14 graden warme rivierwater (als je denkt dat Nederlands zeewater koud is, moet je eens in Zweden gaan zwemmen), doken we onze tenten in. De volgende ochtend was het voor dag en dauw tijd om te gaan bouwen. Het kostte wat bloed, zweet en tranen, maar toen waren we ook drie mooie vlotten rijker a 18m2 per stuk. Daar zijn we de daaropvolgende dagen de Klarålven rivier mee afgezakt.

Onderweg hadden we tijd genoeg om te zonnen, chocola te eten, spelletjes te doen en voor sommige jongens vooral héél veel te vissen. De vangst was mager, we aten één snoek en één baars.

Verder hebben we heerlijk gekampeerd op een onbewoond eiland, het Noorderlicht (!!) gezien, geslapen in een verlaten verenigingsgebouwtje en verschillende keren vastgezeten op een zandbank. De laatste nacht mochten we overnachten bij mensen die hun hele erf ter beschikking stelden, inclusief garage, caravan, serre en een heuse sauna. Daar konden we dus even goed opwarmen na de regenbui die we 's middag op ons dak kregen.

Ook vrijdagochtend, de laatste reisdag, begonnen we in de regen. Tijdens deze laatste barre tocht maakten we er een sport van om zoveel mogelijk bagage plus groepsleden onder het tentzeiltje op het vlot te proppen. Gelukkig werd het ’s middags droog en konden we de vlotten afbreken terwijl er zelfs weer een zonnetje te zien was. Zoals dat vaker het geval is, ging ook hier het afbreken sneller dan het opbouwen. De boomstammen konden we in een fuik laten drijven, de touwen werden netjes opgerold en de backpacks gingen weer de busjes in. Toen we later die avond weer op Nederlandse bodem stonden waren we zeker een mooie, avontuurlijke ervaring rijker!