Russische gastvrijheid

Van de deelnemers die afgelopen zomer naar Rusland en de Baltische Staten ging, kregen we een serie kaarten met een hartverwarmend verhaal. Lees en kijk mee hoe de Avantareizigers ontvangen werden door christenen in Moskou!

Mooi Moskou

"Water, eindeloos veel water. Gelukkig was er de kerk, een droge plaats, een schuilplaats. Friedenstimme bleek het codewoord. Reisleider Rien regelde het contact en wij zaten droog. We zongen, luisterden, knielden, baden en aten." (Via Friedenstimme had de reisleider adressen van kerken in Moskou gekregen. Aangekomen bij een van de kerken, reageerden de mensen daar eerst nogal terughoudend. Totdat de naam Friedenstimme viel, toen was de groep van harte welkom! EdV)

Spiksplinternieuwe kerk

Samen eten na de dienst

 "De gemeente was gastvrij: we aten brood en dronken zoete thee. Met het taalboekje van Luc praatten we. Het kon ook moderner (met de iPad) ... Toen we weg wilden gaan vroeg een medechristen waar we sliepen. Toen dat in de wildernis bleek te zijn schudde ze haar hoofd: dat kon niet op zondag."

Met de metro naar de kerk

"We reden met onze bus achter deze mensen (een jong echtpaar) aan, een villawijk in. Binnengekomen vroegen ze via de iPad of we dumplings wilden. Na een overvloedig maal werden we meegenomen (in de metro) naar een dienst in hartje Moskou. Daarna stond ons opnieuw een overvloedige maaltijd te wachten, en een bad, een heerlijk zacht, fris bed en een muggenloze kamer..."

Een tafel vol heerlijkheden, voor 9 wildvreemde mensen

"Zonder wekker werden we uitgerust wakker en genoten van een koninklijk ontbijt. Opnieuw gingen we naar Moskou. De gastvrouw met een van ons naar het ziekenhuis, de rest van de groep naar het Kremlin. Het ziekenhuisbezoek duurde lang. We besluiten om in Moskou te eten, om onze gastvrouw te ontzien. Zij drinkt echter alleen een kopje thee...

Koninklijk ontbijt

Terug bij ons gasthuis staat de tafel opnieuw gedekt. Nu nog naar Sint Petersburg is te gevaarlijk, volgens gastvrouw Luda. We mogen weer blijven slapen. De volgende ochtend vertrekken we vroeg, na het ontbijt zwaaien ze ons uit. Vijf maaltijden, 2 nachten, 9 douchebeurten, ontelbare trein- en metrokaartjes - ze willen van geen bedankje weten. Ze deden het 'voor God'."

--------------------------------------------------------------------------------------------------------------
 Bedankt, Marleen, Kirsten, Luc, Joke, Albrecht, Jan, Huib, Ronald en Rien!

Midden-Amerika in 16 foto's

Hoe geef je in 16 beelden een goede samenvatting van een reis door El Salvador, Honduras en Guatemala? Lastig, maar het is Susanne aardig gelukt! Kijk maar mee...

  

1. Een van de eerste plekken die we bezoeken is Playa San Diego in El Salvador. De kracht van de Stille of Grote Oceaan is enorm. Een paar meter uit de kust is het niet mogelijk om te blijven staan. Op de mooie stranden is bijna geen toerist te zien.

 

  2. De zon gaat onder, een vissersboot komt aan land. Een vervallen maar prettig hotelletje biedt ons vlak aan de oceaan een binnenplaats om te slapen. We hangen de klamboes op aan een touw, doen dat nog een keer als het touw breekt en vallen tussen de honden in slaap.

3. Aan het strand wonen El Salvadorianen die van de visvangst leven. Voor dit jongetje bestaat het leven uit zand, water en vis.

4. De Ruta de las Flores bij Juayua in El Salvador loopt via moeilijk begaanbare paadjes door koffieplantages, langs watervallen en riviertjes. Om de afdaling langs deze waterval te doen hebben we een touw nodig. Iedereen is nat, de één alleen meer dan de ander. 

 5. Stoom komt uit de grond bij de thermale baden in Ahuachapán. De mineraalrijke modder uit de bodem wordt gebruikt bij de thermale baden.
 

 6.Tropische bloemen kleuren de stad Juayua. Op de achtergrond zijn koffieplantages te zien. De in vierkanten aangelegde struiken beschermen de koffieplanten tegen de wind.
 

7. De veelvervige chickenbus, tot bus omgebouwde vrachtwagens, kom je veel tegen in Centraal-Amerika. En dan ook echt overal: ineens dendert er één over een rustig marktje. Niemand verblikt of verbloost.

 

 8. Mooi van buiten, goedkoop van binnen: dat geldt ook voor de kerk van Gracias, Guatemala. De architect heeft zijn best gedaan, maar van binnen is niet veel meer te zien dan wat groene kleden en poppen van heiligen voor processies.
 

 9. De kledingstijl van deze Guatemalteekse vrouw kom je overal in het land tegen. Toch opvallend dat in El Salvador en Honduras niemand er zo bijloopt.
 

10. Hoog-sensitieve mensen hebben het er maar moeilijk mee: al die kleuren...

 11. Een reis door Centraal-Amerika is een soort van vulkaanhoppen: overal kom je ze tegen. Reisgenoten hebben marshmallows geroosterd boven een gat waar vulkaanwarmte uitkwam.     
 

12. Wasplaats aan het Meer van Atitlán, Guatemala. Zo gezellig is het niet bij onze Miele.

 

13. Het is niet onterecht dat het Meer van Atitlán wel "het mooiste meer ter wereld" wordt genoemd.

 

14. De tuk tuk kom je overal tegen, maar deze rooms-katholiek gepimpte versie is uniek in z'n soort. Zal ook wel opgevoerd zijn.
 

15. Uitzicht op Antigua, een stad met keurig rechte straten maar met een jeugdherberg met stinkbedden.  

 

 16. Net voor vertrek naar Nederland krijg ik nog een lieve grijns van dit jongetje in Antigua. 
 

Met dank aan Susanne voor de mooie foto's en leuke bijschriften!

Een dag uit het leven van Rudolf

"Ons verhaal was niet op een kaartje te vangen..", mailde Mirjam naar ons. Daarom stuurde ze onderstaande reiservaring en bijbehorende foto's maar per mail. Een leuk verhaal over een bijzondere ontmoeting met zeer gastvrije Canadezen!

Jullie kennen vast wel dat rendier met die rode neus. Hoewel ik geen rendier ben en ook geen rode neus heb, ben ik wel Rudolf genoemd. Ik ben een edelhert. Althans, dat was ik voordat ik werd afgeschoten en aan de muur kwam te hangen bij Dale & Diane. Hoewel ik tegenwoordig niet meer huppelend door het leven ga, ben ik zeker niet ontevreden. Er gebeurt genoeg in dit huis in Pincher Creek (Alberta, Canada), dat mijn baasjes van de grond af zelf hebben opgebouwd.

Rudolf en de Nederlanders

 

Dale en Diane voor het door henzelf gebouwde huis

 

Neem bijvoorbeeld vrijdagavond 2 augustus 2013…

Ik wil net mijn ogen dichtdoen als ik een heleboel gestommel op de trap hoor. Achter mijn baas en bazin komen vier dames de trap op en later op de avond volgen ook nog vijf heren. Ik begrijp dat het geen Canadezen zijn, want ze gebruiken soms woorden die wij niet kennen. Uit de verhalen maak ik op dat zij uit Nederland komen en rondreizen door Canada. Vanwege het natte weer van de laatste dagen, zochten zij een droge slaapplaats en troffen deze aan bij Dale en Diane.

 

De hele groep voor het huis (boven - Wouter, Michiel, Maurice, Henk en Arend Jan, onder - Mirjam, Petra, Bertine en Nicole)

 

Het terrein met links het huis en rechts de 'slaapschuur'

 

Het slaapvertrek voor één nacht

 

Slaapkamer 1

Slaapkamer 2

 

Slaapkamer 3

 

Ik kan je vertellen dat ze het hiermee bijzonder hebben getroffen en dat blijkt ook wel uit wat ik gadesla in de uren die volgen. Voor de dames wordt een heerlijke pot verse thee gezet en de mannen gaan later op de avond aan de borrel. Uiteraard mogen ze allemaal gebruikmaken van de warme douche. Voor mij is dat ook wel fijn, want ze verspreiden stuk voor stuk nou niet bepaald een bloemetjesgeur. Ze houden me die avond nog lange tijd uit mijn slaap met alle verhalen over Nederland, Canada, de kinderen van mijn baasjes en de bouw van ons huis.

 

Verhalen delen en foto's kijken

 

De dames met het gastvrije echtpaar voor de schuur

 

De mannen met Dale voor het huis

De volgende ochtend word ik alweer vroeg gewekt door de geur van wentelteefjes en eieren met spek. Even ervoor is Dale al het dorp in geweest om nog wat boodschappen te halen, zodat hij de gasten goed kan verwennen. Niet lang erna komen 9 jonge mensen de trap op gestormd. Ze zien er uitgeslapen uit, maar dat kan ook niet anders als je de nacht hebt doorgebracht in een droge en warme schuur vol met gereedschap, een oude auto en antieke spullen. Ze werken gretig het ontbijt naar binnen en zetten ondertussen het gesprek van de vorige avond voort. Na het ontbijt worden de laatste spullen ingepakt en worden Dale & Diane uitgebreid bedankt voor hun gastvrijheid.

Hoewel deze mensen slechts voorbijgangers waren, zal ik ze niet snel vergeten… en dat geldt andersom ongetwijfeld ook voor die 9 Avanta-reizigers die op 2 augustus 2013 het geluk hadden mijn twee fantastische, gastvrije baasjes te treffen!

Arend Jan, Henk, Maurice, Michiel, Wouter, Bettine, Nicole, Petra en Mirjam

Avantagroep West-Canada 2013