De winnaars van de reisverhalenwedstrijd!

Afgelopen jaar werden we overspoeld met post uit de hele wereld. Want iedereen die in 2013 met ons meeging, kreeg een kaart met het verzoek om hem terug te sturen met een leuke of bijzondere reiservaring. En dat deden jullie volop!

Steeds weer dezelfde kaart in de brievenbus...;-) 

De leukste inzendingen maakten kans op een kortingsbon van Avanta.  Deze week delen we een aantal verhalen met jullie en maken we de winnaars bekend van de kortingsbonnen van €30,- en €60,-.
Volgende week nog een aantal inspirerende reisverhalen én de winnaar van de hoofdprijs: een kortingsbon van €90,-!

Eervolle vermelding: 

Datum: 28/7/’13  Plaats/Land: Marokko / Tan Tan Naam: Willemien

Belevenis: We willen langs de kust naar Tan Tan (onderweg bij waterval weggejaagd door boze MarokkaanJ), rijden off road. 10 km vanaf bestemming kunnen we toch niet verder. Dan maar ‘gewone’ weg. Voordat we Tan Tan (‘Spaanse Sahara’) binnen mogen worden paspoortnr. + naam op kladblok geschreven door douane. We zijn net op tijd voor zonsondergang. ’s Avonds op de ‘huwelijksmarkt’ erg gezellig! Volgende morgen blijkt dat we slapen op de vuilnisbelt…J

De meeste anekdotes pasten nauwelijks op de kaart. 

Eervolle vermelding: 

Datum: 4/6/2013 Plaats/Land: Oeganda Naam: Andert 

Belevenis: Gister motor gereden in de binnenlanden over niet al te beste paden. Reisleider Maarten gevallen. Lichaamsdelen verbonden met jodium, maandverband, verband en pleisters. Daarna nog gepoedeld in de waterval, waarna de terugreis in het donker werd aanvaard. 

Leuk! Postzegels van over de hele wereld.

Winnaar van de kortingsbon van €30,-: 

Datum: 28/7/’13 Plaats/Land: Estland Naam: Sander, Stephan, Wouter, Ardjan, Bert, Leontine, Elise, Jolien  

Belevenis: Volop genoten van prachtige natuur, mooie steden en geweldig weer! En opgeleid tot volwaardige avantagangers door onze even geweldige reisleider: Martin Biersteker. Wat ons betreft tot de volgende keer. Hartelijke groet, de Avantagroep 

Motivatie van de jury: Dit is wat we graag horen: deelnemers die enorm hebben genoten van hun reis en als klap op de vuurpijl ook echte Avantagangers zijn geworden:-)
(Wil de schrijver van dit verhaal ons even een mailtje sturen?) 

Winnaar van de kortingsbon van €60,-: 

Datum: 10/5/’13 Plaats/Land: Dubai / VAE Naam: Arno  

Belevenis: Het uitwisselen van een dampende sigaar resulteert in een uitgebreid gesprek met een groep Pakistaanse arbeiders over wederzijdse wetenswaardigheden. Dat gebeurde bij ondergaande zon met zicht over de Dubai Creek en de old souk. Super zo’n ontmoeting met de lokale bevolking! 

Motivatie van de jury: Juist de contacten met de lokale bevolking maken een reis speciaal. Uit het verhaal van Arno blijkt dat zulke spontane ontmoetingen niet te plannen zijn, maar dat het heel bijzonder is om zomaar 'even' een gesprekje te hebben met mensen uit een andere cultuur. 

Volgende keer: nog meer reisverhalen en de winnende inzending!

Herfst(vakantie) in Iran

"Wat!!?? Ga je op vakantie naar Iran? Dat meen je niet! Dat is onverantwoord en gevaarlijk! Kan je daar als westerse toerist dan zomaar vrij rondtrekken en in het openbaar bidden?" Zomaar wat reacties van mensen toen ze hoorden dat Avanta een reisje naar Iran op het programma had staan… En het antwoord is… Ja, dat kan! Míts je geen stempel/visum van Israël in je paspoort hebt staan…

De Avanta-groep in Iran

Wat veel mensen niet weten, is dat je in Iran juist heel veilig kan reizen! Alle enge verhalen en nieuwsberichten over de vorige president Ahmadinijad ten spijt. En van het reisje is het dan ook zeker gekomen. In oktober vertrok een groep van acht mensen met het vliegtuig naar Teheran om een week lang rond te trekken in het oude Perzië. We hebben genoten van de welgemanierde, gastvrije Iraniërs.

Straatbeeld

Programma: We hebben gereisd door het grote woestijngebied onder Teheran, de oude Zijderoute bezocht, veel broodjes falafel gegeten, waterpijp gerookt, zoete thee gedronken, in een hamam gezwommen (mannen en vrouwen gescheiden), het zomerpaleis van koning Darius bezocht, steden als Teheran, Isfahan en Persépolis uitgebreid bekeken en de natuur in het noorden bij de Kaspische zee bewonderd.

Mooi dorpje...

... één van de bewoners en een vakantieganger

De bazaar op de plaats waar vroeger de Zijderoute liep

Vrouwen op weg naar de bazaar in Isfahan

Kruiden in de bazaar

Waterpijp roken

Ingang van de moskee in Isfahan

We hebben ontzéttend mooie kunst en cultuur gezien. Ook al zijn we het niet ‘eens’ met het geloof van de Islam, haar kunst en cultuur is wél prachtig! Geweldig grote moskeeën hebben we bezocht met mooie mozaïekplafonds.

Persépolis

Een nachtje rijden om Persépolis te kunnen bezoeken, was zeker de moeite waard! ’s Morgens beginnen met een soort erwtensoep als ontbijt, vervolgens een schaapherder met kudde tegenkomen en dan het winterpaleis van koning Darius (uit de Bijbelse tijd) bezoeken. Veel indrukken voor één dag!

Fotostop in de bergen

Herfst in het noorden

Met dank aan Simone Kroes voor het reisverslag!

Wat is jouw favoriete souvenir?

Een uniek souvenir kan je, eenmaal weer thuis, nog dagelijks herinneren aan de mooie reis die je gemaakt hebt. Het kan je weer helemaal in vakantiestemming brengen en de geuren, de sfeer en het klimaat weer doen herleven.
Maar het is nog best een kunst om geen troep te kopen. Iets waar je thuis niks meer mee doet of wat ineens toch niet zo mooi meer is als daar in de oorspronkelijke setting. We zijn benieuwd of jij een bijzonder souvenir hebt wat je aan ons wilt laten zien. Dat kan van alles zijn. Misschien heb je een bonte verzameling zoals Avanta-oprichter Ies, een souvenir met een sterk verhaal of kocht je het item van een speciaal persoon?

In deze blog laat ik een paar dingen zien die ik heb meegenomen van een reis en waar ik nog dagelijks plezier aan beleef. Ik wil het liefst dat het functioneel is en dat het echt typisch is voor het land waar ik het kocht.Vroeger nam ik vaak borrelglaasjes mee met daarop de naam van het land, of een sleutelhanger met het monster van Loch Ness. Een gekke hoed die ik nooit meer zou dragen of ik kocht last minute nog wat in een peperdure winkel op het vliegveld. Maar daar ben ik nu wel een beetje klaar mee. Zulk soort souvenirs belanden uiteindelijk op zolder en ze hebben ook niet iets unieks.

Het liefst koop ik nu kruiden. Ze herinneren mij aan het lokale eten en ik vind het fijn dat het een bruikbaar souvenir is. De speciale geur en de smaak brengen me weer even helemaal terug naar Zuid-Afrika of Griekenland. 

Vleeskruiden en Bobotie-mix uit Zuid-Afrika, vijf verschillende kruidenmixen 
uit Griekenland en een mengsel uit Fuerteventura.

Deze leren tas kocht ik in Fess in Marokko. De winkel zat naast een grote leerlooierij waar je precies kunt zien hoe ze van dierenhuiden de tassen maken. Het stinkt er vreselijk! Die geur zit nog steeds een beetje in deze tas, maar dat herinnert mij ook weer aan de sfeer in de stad. Het leuke is dat je zo’n tas niet zomaar hebt. Je moet eerst flink ‘ruzie’ maken en een paar keer de winkel verlaten (en terug geroepen worden) voordat je een goede deal hebt. Zo hoort dat in Marokko.

Leren tas uit Marokko

Deze onderzetters zijn misschien niet heel bijzonder, maar wel heel functioneel. Ze staan dagelijks bij mij op tafel. Ik kocht ze bij een winkeltje in Ethiopië waar ze met de hand werden gevlochten. Er zit heel veel arbeid in en het is helemaal gemaakt van natuurlijke materialen.

Onderzetters uit Ethiopië

Oproep: heb jij een leuk, grappig, mooi of bijzonder souvenir? Een souvenir met een apart verhaal of een item waar je veel moeite voor hebt moeten doen? Laat het ons weten! Stuur een foto met een korte toelichting naar avantareizen.blogspot[at]hotmail.com. We gebruiken het graag voor een serie op onze blog!

Volgende keer: de speciale verzameling van medeblogser Elzi!

Deelnemers verzamelen kleding voor Syrië

Of de deelnemers een tasje kleren mee wilden nemen voor de oorlogsslachtoffers in Syrië...
Op de foto zie je het resultaat van dit verzoek.

Grote zakken met kleding staan klaar om naar Syrië gebracht te worden

Op de luchthaven checkte de Israël-groep grote tassen vol kleding in. Voor sommigen had dit nogal gevolgen voor hun eigen bagage. Er was zelfs iemand die de zaak had omgedraaid; kleding voor Syrië in zijn ruimbagage, zijn eigen spulletjes gingen in de handbagage.

Twee foto's van een kamp met 12000 Syrische vluchtelingen.
Deelneemster Petra maakte deze foto's tijdens de reis door Irak in oktober
dit jaar. Ook zij hoorde toen van veel mensen dat de vluchtelingen
bang zijn voor de winter die gaat komen.

Reisleider Rick gaat er voor zorgen dat het terecht komt bij de mensen in Syrië, waar hij voor de VN aan het werk is. Volgens hem is er veel behoefte aan kleding: "De sneeuw komt eraan. Mensen bereiden zich voor op de winter en je ziet overal mensen bomen omhakken. Behoefte aan kleding is er vooral bij de vluchtelingen. Bij ons op het kamp werken een aantal lokale schoonmaaksters. Hen kan ik er sowieso blij mee maken. Verder ken ik een paar betrouwbare locals uit de omliggende dorpen. Zij weten exact welke families de kleding het beste kunnen gebruiken. Tenslotte rij ik dagelijks door het gebied en ik weet wel een aantal arme families te wonen. In overleg met de konvooi commandant wil ik daar stoppen en onder het motto 'doe goed en zie niet om' een zak afgeven en voor ze zich realiseren wat er gebeurd weer door rijden."

   

De groep, samen met familie de Landmeter, op Mount Bental

Samen met zijn vrouw Carlina en twee kinderen woont hij een jaar in Tiberias in Israël. En al voor de derde keer dit jaar is er een Avanta-groep bij hen op bezoek. Rick neemt de groep onder andere mee naar Mount Bental, waar je een prachtige panorama-view hebt over de Golan en Syrië. Vanaf dit punt legt hij duidelijk uit wat er in Syrië aan de hand is en wat er vooraf ging aan dit complexe conflict. Voor alle deelnemers is het indrukwekkend om vanuit een relatief veilig land het oorlogsgebied in te kijken. Dichtbij maar toch eigenlijk heel ver weg.

Uitzicht op Syrië vanaf mount Bental 

Na hun bezoek aan familie de Landmeter, reist de groep verder naar de Negev-woestijn via Jeruzalem en de Dode Zee. 

Wil je ook graag naar Israël? Volgend jaar hopen we dit land weer meerdere keren te bezoeken dus er zit vast een geschikt moment voor je bij. De data worden binnenkort op onze website geplaatst. 

 

Lees hier het interview met Rick over zijn missie in Syrië. Inmiddels heeft hij een staffunctie en werkt hij niet meer op de OP's, maar op een grote VN-compound in Syrië. 

Ladakh, een kleurrijke bestemming

Een van de bijzondere bestemmingen in ons reisaanbod dit jaar was Ladakh. Vanuit het chaotische Delhi per bus naar Leh, de hoofdstad van Ladakh, een bijzonder afgelegen streek tussen imponerende bergtoppen. Een groter contrast is nauwelijks denkbaar! Hieronder een aantal kleurrijke foto's van deelneemster Ellen. Kijk op het weblog van reisleidster Karin voor nog veel meer foto's.

Gebedsvlaggen en monniken - die zie je hier allebei veel.

Van Manali naar Leh, een van de hoogst gelegen wegen ter wereld. En niet zonder gevaar, getuige het wrak...

Wandeling in de omgeving van Manali

Even bijkomen van de hoogte in dit hotel/restaurant

Gebedsmolen en kindertjes met ballonnen, aan het begin van onze driedaagse trekking

Voor ons guesthouse in Yangthang

Slapen in een homestay, de mensen hier in het noorden zijn echt supervriendelijk en gastvrij!

Mooi mens! Hoe oud zou ze zijn?

Een dorpje dat we passeerden tijdens een wandeling

Yangthang

(Blogger wilde dat de foto's in deze volgorde zouden staan. Dat is niet persé de chronologische volgorde :-S)

Reis naar Koerdistan: één grote les gastvrijheid

Kort geleden vertrok er een groep avonturiers naar Irak. Niet bepaald een bestemming waar de toeristen je voor de voeten zullen lopen. Hoewel het nog even spannend was of de situatie ter plekke wel echt veilig genoeg was, bleek dat gelukkig wel zo te zijn. Sterker nog: de groep maakte kennis met een zeer gastvrij volk en dat zorgde ervoor dat iedereen erg heeft genoten van deze bijzondere reis. Zo ook Petra. Zij maakte voor ons onderstaand reisverslag.

Koerdistan is een gebied in veelbewogen landen, waaronder delen van Irak, Iran, Syrië, Turkije en Armenië. Mensen die denken aan Irak denken al snel aan bommen. Denk je aan Syrië, dan gaan je gedachten al snel uit naar een gifgasaanval en miljoenen vluchtelingen. Helaas is dit allemaal waar en hebben wij ook iets mogen zien van de Syrische vluchtelingen in Koerdisch Turkije en Irak. Het is jammer genoeg vaak wel zo dat het nieuws alleen de negatieve kanten van een land laat zien. Wij mochten gelukkig met Avanta een heel andere kant van het land Irak, maar ook van Turkije zien. Mooie en gastvrije landen met vriendelijke en behulpzame mensen. Van deze mensen kunnen wij nog een hoop leren!

Onze reis startte in het Turkse plaatsje Midyat, waar wij het weekend verbleven. Nadat wij heerlijk gegeten hadden in een restaurant, werden wij uitgenodigd door de restauranteigenaar voor een typisch Koerdische bruiloft. Uiteraard hoorde hier een danslesje bij (zie eerste foto)!

 Na de grens met Irak overgestoken te zijn, kwamen we uiteindelijk in Zakho. Hier werden we door verschillende mensen aangesproken die Engels, Duits of Nederlands konden. Door een aardige Duitssprekende man werden we de stad rondgeleid en kwamen we bij een oude brug. Hier troffen wij twee Nederlandse mannen die op bezoek waren bij hun vader (en zijn 2^e vrouw). Uiteraard werden we uitgenodigd voor een kop koffie. Een tocht door de bergen mocht niet ontbreken (incl. kampvuur) en ook het pretpark, het etentje en uiteindelijk het slapen niet.

Op dinsdag besloten we naar Duhok te gaan. Na hier thee te hebben gedronken, zijn we al snel doorgereisd naar het volledig christelijke dorpje Al Qosh. Omdat het etenstijd was hebben we eerst een restaurant gezocht en hebben we hier de weg gevraagd naar de synagoge. Hier was een vriendelijke man die met ons mee liep, het stadje door. Onderweg hebben we bij hele aardige mensen een kop thee gedronken, waar de muziek uiteindelijk niet mocht  ontbreken. Nadat we bij het klooster waren geweest, waarvandaan we een super uitzicht hadden, gingen we weer terug naar het dorpje. Hier waren ze al druk bezig met het regelen van een slaapplek voor ons en hebben we uiteindelijk bij iemand in een prachtige villa geslapen.

Het liep tegen de middag toen we woensdag in Erbil aankwamen. Nadat we de citadel en de moskee (naar voorbeeld van de blauwe moskee in Istanbul) hadden bezocht, kwamen we op de terugweg langs een huis waar ze spelletjes aan het doen waren. Hier werden we op de thee genodigd en deden we ook gezellig een potje rummikub. Na de overvloedige lunch is besloten om ’s avonds thee te drinken met iets lekkers. Dit is uiteindelijk baklava geworden, wat we hebben genuttigd op een sfeervol plein met allemaal verlichte fonteinen.

Op donderdag hebben wij een Syrisch vluchtelingenkamp iets buiten Erbil bezocht. Een indrukwekkend kamp waar ongeveer 12.000 vluchtelingen verbleven. Van veel mensen die we spraken, hoorden we dat ze bang waren voor de winter. Het kamp ligt in een dal en met regen en sneeuw zou er een hoop water de tenten binnen kunnen stromen. De rest van de dag hebben we besteed aan reizen, het was een mooie tocht door de bergen. ’s Avonds kwamen we weer aan in Zakho, waar we één van de aardige Nederlandse mannen ontmoetten die ons nog meenam om iets te drinken.

 Op vrijdag zijn we weer de grens overgegaan naar Turkije en hebben we voornamelijk gereisd. Onderweg zijn we nog gestopt bij een oud klooster en een mooi uitzichtpunt. Uiteindelijk zijn we in Batman aangekomen. Na nog  een gezellige avond en afscheid genomen te hebben van al een aantal mensen was er dan toch een einde gekomen aan deze reis. Zaterdag zou (bijna) iedereen al op verschillende tijden terugreizen. Sommige mensen hadden zaterdag nog de tijd om in Istanbul rond te kijken.

Kortom een geweldige reis in een mooi land, met een gezellige groep, vriendelijke/gastvrije mensen en een super reisleider.

Petra, bedankt voor je foto's en het verslag van deze speciale reis!