Drieteenmeeuwen broedden ooit alleen op kliffen, maar nu ook gewoon op vensterbanken in Scandinavische vissersdorpjes, zoals hier in het haventje van Sto op de Lofoten. Dit stadje is het vertrekpunt voor de befaamde Potvissafari's, succes is bijna gegarandeerd.Natuurfotografie
Tijdens de kampeerreizen van Avanta sta je vaak op prachtige plekken middenin de natuur. Ideaal als je van natuurfotografie houdt. Vaak hoef je 's ochtends alleen je tent maar open te doen om direct weer een memorabele zonsopkomst vast te kunnen leggen.
Ook voor het fotograferen van vogels is het ideaal. Soms hoef je er nauwelijks moeite voor te doen en komen ze zelf naar je toe.
Bepaalde vogels op Spitsbergen zijn totaal niet schuw, zoals deze Kleine Jager die rondhangt bij de camping. Normaal gesproken zwerven Kleine Jagers rond op zee en achtervolgen andere zeevogels net zo lang tot die hun eten uitbraken en dat peuzelen ze dan lekker op. Deze Kleine Jager is daar te soft voor, of hij vindt het onsmakelijk, want hij bleek vooral graag chips te eten.Witte deken
In Scandinavië is de soortenrijkdom niet zo groot. Globaal kun je zeggen dat vanaf de evenaar richting het noorden steeds minder soorten voorkomen. In de winter neemt het aantal soorten nog eens met bijna de helft af, omdat een heleboel vogels de arctische winter niet zien zitten en maken dat ze in het zuiden komen. Verschillende van de in Scandinavië broedende vogels zijn in het najaar en de winter in Nederland te zien. Regelmatig vertellen mensen mij dat ze langs de snelweg een 'hele witte roofvogel' hebben gezien, dat zijn meestal Buizerds uit Scandinavië die hier de winter doorbrengen. Als ze ergens in april weer terugkeren naar Scandinavië heeft het veel voordeel om zo wit te zijn, want grote delen van het land liggen dan nog onder een dikke witte deken.
Vogelgeluiden
Voorbeelden van adembenemend mooie arctische vogelgeluiden vind je hier in deze twee filmpjes. In de eerste is een parelduiker te horen en in de tweede een bosgors.
Subtiele schoonheid
Iets wat veel mensen zeker al wel eens zal zijn opgevallen is dat de kleuren van de arctische vogels meestal niet echt uitbundig zijn, ook daarvoor geldt 'hoe verder van de evenaar hoe minder kleurrijk'.
De verklaring daarvoor is logisch; een fel gekleurde vogel maakt op bijvoorbeeld een open, kale hoogvlakte weinig kans en is een makkelijke prooi voor allerlei roofdieren.
Zelf ben ik echter een enorme fan van de vogels in het hoge noorden. Uitbundige kleuren hebben ze dus niet maar de schoonheid die ze hebben is vaak heel subtiel, minder kitscherig en vaak ook compenseren ze hun gemis aan kleur met een prachtige zang.
Papegaaiduiker. Clowneske beestjes die in grote aantallen in holen broeden op steile, schaarsbegroeide hellingen vlak langs de kust.
Slapende Eidereenden rond 01:00u s'nachts. Echt donker wordt het in de zomer niet, de zon staat urenlang vlak boven de horizon. Het gevolg is dat je dan langdurig mooi avondlicht hebt wat prachtige foto's op kan leveren.
De Noordse Stern is niet voor niets het logo van Avanta. Deze foto is gemaakt op Spitsbergen in juli en een paar maanden later vliegt hetzelfde beestje waarschijnlijk ergens rond bij de Zuidpool, daarmee behoren ze tot de vogels die de grootste afstanden afleggen tussen zomer- en wintergebied.
Een Bosruiter bij een bosmeertje in Noord-Finland.
Bonte Strandloper. Had ik al iets gezegd over subtiele schoonheid?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten