Avanta stories nr. 5: Beren, het noorderlicht en een beetje geduld

De Avanta story van deelnemer Matthew: 

Wakker worden met koude tenen, terwijl je toch een paar extra sokken hebt aangetrokken, slaapspullen inpakken, de kou in en het vuurtje van de vorige avond opstoken. Snel even opwarmen, tenten inpakken en daarna havermout en koffie bij het vuur.

Zo begonnen vele ochtenden in het toch wel frisse Alaska. Overdag scheen vaak de zon en was het met de temperatuur goed te doen. Zeker als je ook nog een stevige wandeling ging maken. Dan was het volop genieten van de prachtige natuur en de wilde dieren, zoals elanden en marmotten die we onderweg tegen kwamen. Nog maar niet gesproken over de tientallen vogels die er rondvliegen met als hoogtepunt de Amerikaanse zeearend.

Jagerskamp

v 

We wilden heel graag grizzlyberen zien, maar na anderhalve week was het nog steeds niet raak. We waren al naar Eagle geweest waar een andere Avantagroep grizzlyberen had gezien, maar helaas hadden wij daar geen succes. Onderweg naar Eagle zagen we wel een jager langs de weg. Hij keek net door zijn verrekijker en wij waren nieuwsgierig geworden wat hij zag. Het bleek dat hij twee dagen eerder een eland had geschoten en hij wachtte nu af of er een grizzlybeer zou komen. We raakten aan de praat en hij liet ons zijn revolver en geweer zien. Ook nodigde hij ons uit om een kijkje te nemen in zijn jagerskamp. Daar kregen we een rondleiding en hij vertelde vol trots over al zijn belevenissen. Een bijzondere ervaring.

Pech
We besloten om op berenjacht te gaan in Haines, een bekende berenspotplek. Er loopt daar een rivier waar de zalmen doorheen trekken. De beren komen daar verschillende keren per dag om zich tegoed te doen aan deze lekkere vis. Maar na bijna drie uur wachten in de kou hadden we nog steeds geen beer gezien.

We besloten met de helft van de groep boodschappen te gaan doen en even een wandeling te maken. Ik ging ook mee, met de kans om de beren de missen. Toen we weer terug bij de rest van de groep kwamen, hadden zij inderdaad de beren gezien. We waren erg blij voor hen, maar ondertussen baalde ik wel flink. 

Onbeschrijfelijke ervaring

Later wandelden wij langs de rivier omhoog om even bij het meer te kijken. 

We genoten van het uitzicht over het meer toen ineens George weer voor onze neus stond. De beren waren weer terug en hij was ons met de auto komen halen. Met een vliegende vaart sprongen we de auto in en nog voor de deuren dicht waren was George alweer onderweg naar beneden. Daar aangekomen zagen we aan de overkant een moederbeer met een jong van ongeveer zes maanden. Wat een onbeschrijfelijke ervaring. Voor ongeveer drie kwartier konden we zien hoe moeder vis ving voor haar jong.

Plotseling zagen we aan onze kant van de rivier nog drie beren aankomen. Snel maakten we de oever vrij zodat we niet de weg van de beren blokkeerden. Vanaf de weg konden we zien hoe deze moeder met twee jongen van ongeveer anderhalf jaar langs de rivier struinden. Soms stonden we op minder dan tien meter bij deze grote beren vandaan. We zagen ze vis vangen en rustig eten. Mijn hart klopte af en toe flink in mijn keel, maar het was geweldig! Een dag om nooit meer te vergeten.

Poollicht

De rest van de reis zijn we nog bij verschillende oude mijnwerkersstadjes geweest en hebben we diverse wandelingen gemaakt. We hoopten toch ook wel een keer het noorderlicht te kunnen zien. Regelmatig hadden we een heldere nacht en zetten we om de beurt de wekker om te kijken of we het noorderlicht konden zien.
Op zondagavond, het laatste weekend, zaten we rond het kampvuur te luisteren naar een Bijbelstudie over Gods Schepping. Hoe toepasselijk in zo’n adembenemende omgeving.

Ineens zagen we de lucht verkleuren en totaal onverwacht zagen we toch nog het noorderlicht. We hielden een pauze om daar even van te genieten. We zagen een vage groene rand aan de horizon die heel langzaam bewoog. Een zeer bijzonder fenomeen. Na een half uurtje hebben we de Bijbelstudie weer hervat. Later werd het poollicht weer wat sterker en we zagen een groene boog door de hemel trekken. Het licht werd feller en begon snel te bewegen. Daarbij kwamen ook een aantal roze strepen bij de groene vegen. Ademloos stonden we te kijken terwijl we terugkeken op een geweldige reis naar Alaska en Yukon. 

Bedankt voor deze bijzonder story Matthew! 

>> Wil je ook beren zien? Check deze reis naar Midden - en Noord-Alaska of deze naar Alaska en Yukon. <<