Rondje Balkan: een reisverslag

Afgelopen zomer toerde reisleider Ronald van der Giesen samen met 2 groepen een aantal weken door Turkije, Griekenland en de Balkan. In deze blog een reisverslag van het 'Balkan-deel'.

Griekse douche
Vanuit het koude, gure Nederland landde de groep op een zonovergoten Thessaloniki waarna we koers zetten naar een prachtig meer, zo'n 60 kilometer buiten de stad. 'Bij paaltje 47 loopt een steil pad vanaf de weg richting het meer, niet te hard rijden anders ben je er zo voorbij' had Ies mij meegegeven. Het bleek inderdaad een prachtige, rustige locatie aan het meer waar we het eerste weekend doorbrachten in het gezelschap van de muggen die ons 's avonds in actie lieten komen. Onze tegenaanval (kampvuur) bleek echter de juist gekozen tactiek. 

Heerlijke plek gevonden voor het eerste weekend in Griekenland

Na een paar dagen hitte, kampvuren en muggendeet wordt de wens naar een verfrissende en koude douche steeds groter. De watervallen van Edessa (Griekenland) waren daar heel geschikt voor. De Japanners met hun telelenzen en de lokale burgerij vonden de 'Avanta douche-methode' maar apart. 

Perfecte douche

De laatste nacht in Griekenland brachten we door op een berg met uitzicht op het 'Lake Estoriada' bij Kastoria. Daar werden we 's nachts weggespoeld door de regen. In Kastoria vonden we de volgende dag een parkeergarage; een ideale locatie om alle tenten, tassen, slaapzakken en backpacks uit te stallen/op te hangen. Dat leverde verbaasde blikken op van de lokale bevolking. 

Lake Estoriada

In Macedonië maakten we kennis met boer Nicolaï. Na een nacht regen waren we erg blij dat we in zijn kleine appelschuur mochten slapen.

Met z'n allen in de appelschuur slapen

Nicolaï heeft ons buitengewoon goed verzorgd. Hij heeft ons uit zijn moestuin laten proeven, een cursus 'mais bakken' gegeven en ons nog een lezing gegeven over het vrouwenstandpunt zoals het volgens hem behoort te zijn (lees: vrouwen moeten werken, koken, wassen en voor de kinderen zorgen en de mannen moeten niets doen en op stap gaan). 

Via een niet geplande maar schitterende route bereikten we Albanië. De 'ohs' en 'ahs' vlogen  voortdurend door de groene en grijze bus, een absolute aanrader mocht je nog twijfelen over een reisbestemming. Omdat het donker begon te worden zochten we naar een slaapplaats in de bergen, echter nergens was een dorpje te bekennen. Via de Albanese 'puzzelstukjeswegen' kwamen we uiteindelijk toch nog een huis tegen. We hebben aangebeld en gevraagd of we mochten blijven slapen, dit mocht maar dan moest de 'big boss' ons eerst wel iets laten zien... Bij Avanta moet je open staan voor verrassingen en dat pakte ook nu weer leuk uit. Midden in de bergen waar je niemand zag had de 'big boss' een kroeg in zijn huis... Je begrijpt, we hadden een gezellige avond. 

Geen dorpje te bekennen....

De reis hebben we vervolgd van Albanië naar Kosovo. In de stad Mitrovica zie je nog iets van de spanningen tussen Kosovo en Servië. Deze stad wordt gescheiden door een rivier waarbij aan de ene kant Kosovaren en aan de andere kant Serviërs wonen. Het geheel wordt gescheiden door een brug met kapotgeschoten wegdek en VN-militairen met tanks welke toezicht houden. 

Spanningen tussen Kosovaren en Serviërs.

In Kosovo kregen we 'autopech', een lager waarvan we dachten dat hij kapot was bleek kurkdroog te zijn dus dit was weer een meevaller. Na een ontmoeting met de lokale garagehouder en diens familie, een smeerbeurt voor de lager en een geïmproviseerde maaltijd zetten we koers naar de grens van Kosovo met Servië. Op de grens werden we tegengehouden. We mochten (volgens een VN-waarnemer onder Turkse vlag) niet direct van Kosovo Servië in reizen. We zouden geen uitreisstempel krijgen van Kosovo waardoor we vervolgens 'illegaal' Servië in zouden reizen. Wat complimenten over het mooie Istanbul, de gastvrijheid van de Turkse bevolking en de mooie binnenlanden mochten niet baten. We zouden via Montenegro moeten reizen om Servië binnen te komen. Geheel volgens de Avanta-manier was dit natuurlijk niet erg, het leverde ons weer een extra avontuur op, kans op nieuwe ontmoetingen en weer een land erbij voor www.landenverzamelaars.nl
 

'Autopech'

In Montenegro ontmoetten we in de bergen een hartelijk oud vrouwtje. Ze nodigde ons uit voor de thee. Mevrouw bleek nog bijna harder en meer te roken dan heel Rotterdam-Pernis, maar de maaltijd die zij voor ons bereidde smaakte erg goed en we hadden weer een mooie ontmoeting.

Weer een mooie ontmoeting én een heerlijke maaltijd!

In Servië valt ons de nationale trots op hetgeen duidelijk wordt door de Servische vlag die overal in het straatbeeld zichtbaar is. Ook slaan de Serviërs zichzelf nogal eens letterlijk op de borst waarbij ze het uitschreeuwen: 'Serbia'!

Het tweede weekend verblijven we in het dorpje Slavitor (Servië). Een oude, deels ingestorte schuur doet dienst als hotel. Bij aankomst moesten we eerst het lokale zwerfvarken verjagen, maar weer een prima plaats om te slapen. Later ontmoetten we alleraardigste mensen die ons lieten kennismaken met de lokale Raki. Een Servische gewoonte blijkt te zijn; als het glas leeg is dient deze meteen te worden bijgevuld. 

Slaapplaats

  
De reis hebben we vervolgd van Servië naar Bosnië en Herzegovina waarbij we een indrukwekkend bezoek hebben gebracht aan de 'Memorial Room' nabij Srebrenica. De fabriek waar de Dutchbat verbleef en zij zowel de vrouwen en kinderen hebben opgevangen als de mannen hebben (moeten) weigeren, is nog geheel intact. Een rondleiding van de gids, waarvan zijn tweelingbroer en vader waren vermoord op 11 juli 1995, maakte veel indruk op ons. De herdenkingsfilm en de begraafplaats maakten eveneens indruk.

Srebrenica

Raften in Bihac, bezoek aan de Plitvice-meren (nationaal park Kroatië), de terugreis door Slovenië en de rit naar Nederland vormden de afsluiting van deze schitterende reis. Ben je op zoek naar een reis waarbij je maximaal kunt vrijbuiteren, kunt genieten van de wonderschone natuur en gastvrije bevolking? Overweeg dan eens een reis naar de Balkan. Enthousiast geworden voor een reis naar de Balkan? Houd het reisaanbod in de gaten want ieder jaar zit hij weer een of meerdere malen in het reisaanbod! 

Namens een enthousiaste groep avonturiers,
Ronald van der Giesen 

Ps. Volgende keer een gedicht over deze reis, geschreven door één van de deelnemers.