Deelnemers verzamelen kleding voor Syrië

Of de deelnemers een tasje kleren mee wilden nemen voor de oorlogsslachtoffers in Syrië...
Op de foto zie je het resultaat van dit verzoek.

Grote zakken met kleding staan klaar om naar Syrië gebracht te worden

Op de luchthaven checkte de Israël-groep grote tassen vol kleding in. Voor sommigen had dit nogal gevolgen voor hun eigen bagage. Er was zelfs iemand die de zaak had omgedraaid; kleding voor Syrië in zijn ruimbagage, zijn eigen spulletjes gingen in de handbagage.

Twee foto's van een kamp met 12000 Syrische vluchtelingen.
Deelneemster Petra maakte deze foto's tijdens de reis door Irak in oktober
dit jaar. Ook zij hoorde toen van veel mensen dat de vluchtelingen
bang zijn voor de winter die gaat komen.

Reisleider Rick gaat er voor zorgen dat het terecht komt bij de mensen in Syrië, waar hij voor de VN aan het werk is. Volgens hem is er veel behoefte aan kleding: "De sneeuw komt eraan. Mensen bereiden zich voor op de winter en je ziet overal mensen bomen omhakken. Behoefte aan kleding is er vooral bij de vluchtelingen. Bij ons op het kamp werken een aantal lokale schoonmaaksters. Hen kan ik er sowieso blij mee maken. Verder ken ik een paar betrouwbare locals uit de omliggende dorpen. Zij weten exact welke families de kleding het beste kunnen gebruiken. Tenslotte rij ik dagelijks door het gebied en ik weet wel een aantal arme families te wonen. In overleg met de konvooi commandant wil ik daar stoppen en onder het motto 'doe goed en zie niet om' een zak afgeven en voor ze zich realiseren wat er gebeurd weer door rijden."

   

De groep, samen met familie de Landmeter, op Mount Bental

Samen met zijn vrouw Carlina en twee kinderen woont hij een jaar in Tiberias in Israël. En al voor de derde keer dit jaar is er een Avanta-groep bij hen op bezoek. Rick neemt de groep onder andere mee naar Mount Bental, waar je een prachtige panorama-view hebt over de Golan en Syrië. Vanaf dit punt legt hij duidelijk uit wat er in Syrië aan de hand is en wat er vooraf ging aan dit complexe conflict. Voor alle deelnemers is het indrukwekkend om vanuit een relatief veilig land het oorlogsgebied in te kijken. Dichtbij maar toch eigenlijk heel ver weg.

Uitzicht op Syrië vanaf mount Bental 

Na hun bezoek aan familie de Landmeter, reist de groep verder naar de Negev-woestijn via Jeruzalem en de Dode Zee. 

Wil je ook graag naar Israël? Volgend jaar hopen we dit land weer meerdere keren te bezoeken dus er zit vast een geschikt moment voor je bij. De data worden binnenkort op onze website geplaatst. 

 

Lees hier het interview met Rick over zijn missie in Syrië. Inmiddels heeft hij een staffunctie en werkt hij niet meer op de OP's, maar op een grote VN-compound in Syrië. 

Ladakh, een kleurrijke bestemming

Een van de bijzondere bestemmingen in ons reisaanbod dit jaar was Ladakh. Vanuit het chaotische Delhi per bus naar Leh, de hoofdstad van Ladakh, een bijzonder afgelegen streek tussen imponerende bergtoppen. Een groter contrast is nauwelijks denkbaar! Hieronder een aantal kleurrijke foto's van deelneemster Ellen. Kijk op het weblog van reisleidster Karin voor nog veel meer foto's.

Gebedsvlaggen en monniken - die zie je hier allebei veel.

Van Manali naar Leh, een van de hoogst gelegen wegen ter wereld. En niet zonder gevaar, getuige het wrak...

Wandeling in de omgeving van Manali

Even bijkomen van de hoogte in dit hotel/restaurant

Gebedsmolen en kindertjes met ballonnen, aan het begin van onze driedaagse trekking

Voor ons guesthouse in Yangthang

Slapen in een homestay, de mensen hier in het noorden zijn echt supervriendelijk en gastvrij!

Mooi mens! Hoe oud zou ze zijn?

Een dorpje dat we passeerden tijdens een wandeling

Yangthang

(Blogger wilde dat de foto's in deze volgorde zouden staan. Dat is niet persé de chronologische volgorde :-S)

Reis naar Koerdistan: één grote les gastvrijheid

Kort geleden vertrok er een groep avonturiers naar Irak. Niet bepaald een bestemming waar de toeristen je voor de voeten zullen lopen. Hoewel het nog even spannend was of de situatie ter plekke wel echt veilig genoeg was, bleek dat gelukkig wel zo te zijn. Sterker nog: de groep maakte kennis met een zeer gastvrij volk en dat zorgde ervoor dat iedereen erg heeft genoten van deze bijzondere reis. Zo ook Petra. Zij maakte voor ons onderstaand reisverslag.

Koerdistan is een gebied in veelbewogen landen, waaronder delen van Irak, Iran, Syrië, Turkije en Armenië. Mensen die denken aan Irak denken al snel aan bommen. Denk je aan Syrië, dan gaan je gedachten al snel uit naar een gifgasaanval en miljoenen vluchtelingen. Helaas is dit allemaal waar en hebben wij ook iets mogen zien van de Syrische vluchtelingen in Koerdisch Turkije en Irak. Het is jammer genoeg vaak wel zo dat het nieuws alleen de negatieve kanten van een land laat zien. Wij mochten gelukkig met Avanta een heel andere kant van het land Irak, maar ook van Turkije zien. Mooie en gastvrije landen met vriendelijke en behulpzame mensen. Van deze mensen kunnen wij nog een hoop leren!

Onze reis startte in het Turkse plaatsje Midyat, waar wij het weekend verbleven. Nadat wij heerlijk gegeten hadden in een restaurant, werden wij uitgenodigd door de restauranteigenaar voor een typisch Koerdische bruiloft. Uiteraard hoorde hier een danslesje bij (zie eerste foto)!

 Na de grens met Irak overgestoken te zijn, kwamen we uiteindelijk in Zakho. Hier werden we door verschillende mensen aangesproken die Engels, Duits of Nederlands konden. Door een aardige Duitssprekende man werden we de stad rondgeleid en kwamen we bij een oude brug. Hier troffen wij twee Nederlandse mannen die op bezoek waren bij hun vader (en zijn 2^e vrouw). Uiteraard werden we uitgenodigd voor een kop koffie. Een tocht door de bergen mocht niet ontbreken (incl. kampvuur) en ook het pretpark, het etentje en uiteindelijk het slapen niet.

Op dinsdag besloten we naar Duhok te gaan. Na hier thee te hebben gedronken, zijn we al snel doorgereisd naar het volledig christelijke dorpje Al Qosh. Omdat het etenstijd was hebben we eerst een restaurant gezocht en hebben we hier de weg gevraagd naar de synagoge. Hier was een vriendelijke man die met ons mee liep, het stadje door. Onderweg hebben we bij hele aardige mensen een kop thee gedronken, waar de muziek uiteindelijk niet mocht  ontbreken. Nadat we bij het klooster waren geweest, waarvandaan we een super uitzicht hadden, gingen we weer terug naar het dorpje. Hier waren ze al druk bezig met het regelen van een slaapplek voor ons en hebben we uiteindelijk bij iemand in een prachtige villa geslapen.

Het liep tegen de middag toen we woensdag in Erbil aankwamen. Nadat we de citadel en de moskee (naar voorbeeld van de blauwe moskee in Istanbul) hadden bezocht, kwamen we op de terugweg langs een huis waar ze spelletjes aan het doen waren. Hier werden we op de thee genodigd en deden we ook gezellig een potje rummikub. Na de overvloedige lunch is besloten om ’s avonds thee te drinken met iets lekkers. Dit is uiteindelijk baklava geworden, wat we hebben genuttigd op een sfeervol plein met allemaal verlichte fonteinen.

Op donderdag hebben wij een Syrisch vluchtelingenkamp iets buiten Erbil bezocht. Een indrukwekkend kamp waar ongeveer 12.000 vluchtelingen verbleven. Van veel mensen die we spraken, hoorden we dat ze bang waren voor de winter. Het kamp ligt in een dal en met regen en sneeuw zou er een hoop water de tenten binnen kunnen stromen. De rest van de dag hebben we besteed aan reizen, het was een mooie tocht door de bergen. ’s Avonds kwamen we weer aan in Zakho, waar we één van de aardige Nederlandse mannen ontmoetten die ons nog meenam om iets te drinken.

 Op vrijdag zijn we weer de grens overgegaan naar Turkije en hebben we voornamelijk gereisd. Onderweg zijn we nog gestopt bij een oud klooster en een mooi uitzichtpunt. Uiteindelijk zijn we in Batman aangekomen. Na nog  een gezellige avond en afscheid genomen te hebben van al een aantal mensen was er dan toch een einde gekomen aan deze reis. Zaterdag zou (bijna) iedereen al op verschillende tijden terugreizen. Sommige mensen hadden zaterdag nog de tijd om in Istanbul rond te kijken.

Kortom een geweldige reis in een mooi land, met een gezellige groep, vriendelijke/gastvrije mensen en een super reisleider.

Petra, bedankt voor je foto's en het verslag van deze speciale reis!

Bijbels voor Cuba

Voordat hij een reis naar Cuba ging leiden, nam reisleider Jan de Voogd contact op met de Spaanse Evangelische Zending. Zij waren maar al te blij met het aanbod om bijbels mee te nemen. Die zijn namelijk erg schaars op het communistische eiland. Lees hieronder het verslag in het blad van de SEZ (klik op de foto voor een vergroting):

 

Wat een mooi initiatief! Zo krijgt een reis meerwaarde.