Van Katwijk naar Kaapstad per 4x4

Reisleider Mart vertrok in juli met zijn kersverse vrouw voor een unieke reis. Met hun witte krachtpatser, een Toyota Landcruiser, reizen ze van Katwijk naar Kaapstad. In deze blog een korte impressie van hun avontuur. Word jij hier enthousiast van en wil je een stuk met hen meereizen? Dan kan!  >>> 11 dagen Oeganda en Rwanda
 

Mart: ‘Als fervente Avantareizigers houden wij van avontuur, het leven in de natuur, eten vanuit de kofferbak, het in slaap vallen met uitzicht op de sterren en het thuis komen met enorm veel mooie verhalen. En doordat we een 4x4 hebben, bereiken we plekken waar andere reizigers niet kunnen komen. Bijzonder om te zien als mensen uit hun hutjes tevoorschijn komen omdat er een auto voorbij komt en om in echte ongerepte natuur te zijn! We hebben al heel veel zeer gastvrije mensen ontmoet. We worden vaak uitgenodigd om te komen eten, te slapen, te drinken en vrolijk met hen te zijn. Wat zie je dan veel van de cultuur en het land waarin deze bijzondere mensen wonen. Deze ontmoetingen zorgen ervoor dat een land en hun verhalen je bijblijven. Zo krijg je bij de één ‘s ochtends om 11 uur zelfgemaakte Rakja (alcohol) te drinken en bij de ander ‘s avonds versgebakken brood en koffie van zelfgebrande koffiebonen. De ene nacht slapen we bij een moslim thuis die vier verschillende vrouwen getrouwd heeft en de andere nacht slapen we heerlijk in de woestijn bij de bedoeïenen die ons vol trots hun gevonden goudklompjes laten zien. 

 

Onderhandelen
In Afrika leer je onderhandelen. Je onderhandelt over je dagelijkse groenten en fruit, over brood en zelfs je drinken in de supermarkt. De benzine en de wisselkoers van de lokale valuta zijn ook aan onderhandelingen onderhevig, maar we werken niet mee aan platgetreden toeristen-dingetjes. Als mensen merken dat we reizigers zijn, geven ze ons al sneller een eerlijkere prijs. En anders blijven we stug volhouden en geeft de volgende persoon ons echt waar voor ons geld. Zo vonden we bijvoorbeeld een local aan de rode zee die met ons ging snorkelen en met veel geluk konden we zelfs met dolfijnen zwemmen. Wat een gave herinnering is dat! 

Panpizza
We hebben een eigen keuken in onze kofferbak. We koken op benzine en hebben vier pitten en een koelkast tot onze beschikking. Omdat we een jaar lang weg zijn, nemen we niet genoegen met een bord macaroni en nasi (dat eten we ook zeker), maar maken we zelf pizza in de pan of bakken een cake op onze Colemanbrander. Wie weet heb jij nog goede ideeën over wat we tijdens onze reis kunnen maken?! 

Goede start
Mensen die vaker met ons gereisd hebben, weten dat wij ‘s ochtends eerst beginnen met een stevig ontbijt zoals wentelteefjes, eieren of pannenkoeken. Natuurlijk ontbreekt zelf gezette koffie niet. De zon is al vroeg op dus ook wij proberen met de zon overdag mee te reizen. Zo hebben we ‘s avonds nog heerlijk de tijd om te genieten van een kampvuur en biertje en kunnen we moe en voldaan ons bed in. Uitgeput van de warmte en van veel waardevolle ontmoetingen. Uitgeput van de mooie natuurverschijnselen en van weer een gewone ongewone dag. Want met reizen weet je nooit welke avonturen je te wachten staan.

Wil je uitgebreide reisverhalen van ons teruglezen dan kan dat via Facebook of Instagram via ‘Kattukkersonthemove’.

Een slaapplaats in Marokko

"De zon was aan het ondergaan, dus tijd om een slaapplek te zoeken. Geen kampeerplek, want we hadden geen tenten bij ons. In Marokko kun je vaak wel bij mensen terecht, de gastvrijheid is namelijk erg groot, daar kunnen wij nog iets van leren! Om een slaapplek in een stad te zoeken bij lokale mensen is lastig, ze wijzen dan vaak naar een hostel. We hadden inmiddels wel door dat als we zeiden dat we onze eigen spullen bij hadden, er dan veel meer kon.

Een gastvrije zakenman

We waren net met z’n tweeën uitgestapt om te vragen of iemand ergens een slaapplek voor ons wist, toen er een man met zijn auto naast ons stopte. Hij begon in het Frans tegen ons te spreken, maar na een paar zinnen bleek dat hij ook Engels kon. Hij verwees ons in eerste instantie naar een hostel, maar daar kwam onze ‘bijna magische’ zin dat we onze eigen spullen bij hadden. We zagen hem denken. Hij zei ‘stap in, dan laat ik je wat zien’. Na letterlijk 100 meter gereden te hebben stopte de man en stapten we uit om met hem een steegje in te lopen. Hij had ons verteld dat we naar zijn huis gingen. Hij had twee huizen en  woonde niet in het huis dat hij ons nu ging laten zien. Zijn dochter bracht de sleutel, de deur ging open en wat er achter de deur zat hadden we niet verwacht. Het leek wel een museum. Aan de muren hing van alles; sierdeuren, tapijten en nog veel meer. We kregen een rondleiding door het onwijs grote huis, we zijn zeker door een stuk of twaalf kamers heen gegaan en als laatste kregen we het dakterras te zien. Wat een mooie locatie om te mogen slapen! Als klap op de vuurpijl zei de man dat hij voor ons couscous zou koken. Het beloofde een mooie en gezellige avond te gaan worden.

Thee, couscous en waterpijp

Terug naar de auto’s om de rest van de groep te halen. Wat zijn we deze man dankbaar geweest voor wat hij ons aangeboden heeft. En wat een spullen stonden er in het huis toen we de tijd hadden om er rustig doorheen te lopen. We hebben eerst gezellig met onze gastheer een kopje Marokkaanse thee gedronken. Een paar uurtjes later zaten we van twee heerlijke, vers klaargemaakte schalen couscous te eten. Zonder bestek natuurlijk en allemaal van dezelfde schaal. En als kers op de taart bood hij ons aan om samen een shisha (waterpijp) te roken. Hij vertelde ons verhalen over de zaken die hij deed, hij bleek een zakenman te zijn die handelde in wand- en vloerkleden. Daarnaast had hij een restaurant. Alle spullen die in het huis hingen had hij gekregen door ruilhandel of als gift van andere handelaren. De wandkleden boven vormden de handelsvoorraad. Met een goed gevulde maag hebben we daarna op het dakterras genoten van de sterrenhemel. 

Twee spijkerbroeken en een paar gympen

De zakenman vertelde dat als we een mooi kleed zagen, we het de volgende ochtend tegen hem moesten zeggen, dan zouden we zaken doen ;-) Na een heerlijk ontbijtje ging de ‘handel’ beginnen. Hij wilde voor de kleden spullen hebben en dan zou dat op de prijs in mindering worden gebracht Uiteindelijk vertrokken we met een aantal vloer- en wandkleden, in ruil voor twee spijkerbroeken, een paar gympen en nog wat geld, maar dan hadden we toch wel een paar hele mooie handgemaakte kleden!"

Met dank aan reisleider Hans Blok voor het verhaal, en deelneemster Rieneke voor de foto's.