IJsland met een snufje avontuur - een deelnemer vertelt

Een hoogtepunt van de reis: deze geiser komt 20 meter hoog!

Waar denk je aan bij een reis naar IJsland? Vulkanen, kou, gletsjers, watervallen en mooie vergezichten? Nou, dan ben je aardig op de hoogte, maar toch wel een beetje summier ingelicht :-).

In deze blog worden de hoogtepunten en momenten die mij persoonlijk nog goed bijstaan van deze 10-daagse reis, mooi op een rijtje gezet.

We zijn ons avontuur met 10 man begonnen in Husavik, waar ons vliegtuig in het donker zijn wielen aan de grond zette. De pendelbus bracht ons samen met nog twee landgenoten, gehuld in felgele t-shirts met Zeemanopdruk, naar de ontvangsthal. Op het vliegveld werden we verrast met luxe huurauto’s, waar we dankbaar gebruik van gemaakt hebben.

Met de huurauto’s waren we al snel bij deze typische Avanta-overnachting aangekomen. Wat ons restte was de tenten op te zetten om te gaan slapen.

Onze reisleidster had zichzelf uitgeroepen tot groepswekker. Zo maakte de ‘wekservice’ ons de volgende dag mooi op tijd wakker, heerlijk. De dag werd met de groep geopend, om vervolgens een ontbijtje te scoren bij de IJslandse bakker. Hier merk je direct dat die zijn broden iets anders prijst dan de Nederlandse bakker. Een brood kost omgerekend 6 a 7 euro, da's wel ff wat anders dan bij Appie Heijn. Dat geldt trouwens voor het meeste dat in IJsland wordt verkocht; vrachtwagens vanuit Nederland of ander exportlanden zouden het zonder amfibie eigenschappen niet halen, dus moet alles per vrachtschip of vliegtuig het land in. Dat maakt de producten die niet geproduceerd worden op IJsland al snel duur.

Ons eerste Avantuur mag niet onbenoemd blijven, want die lekke band die hadden we maar wat vlug. Gelukkig hadden we een doorgewinterde automonteur in het clubje, die de band in no time had vervangen.

In het weekend hadden we stralend weer en echt een top plekkie om het weekend door te brengen. s ‘Avonds een kampvuurtje met een whiskey, bijbelstudie (niet in die volgorde) en vooral veel gezelligheid.

uitzicht op de zonsondergang

op reis of niet, de afwas blijft

cooking in the woods

En dan, de walvistocht. Ik had geen idee wat ik er van mocht verwachten. Ja, grote vissen… zover was ik ook, maar hoe groot is groot? Om daar achter te komen moesten we onszelf in een felgeel- met- rood pak hijsen, daardoor bleven we ondanks de koude wind goed warm. Na een korte tijd varen begon de tourguide te roepen: "12 o' clock, humpback’s!" De bultrug had zich laten zien! Halverwege de boottocht vond de speaker van de tourguide het toch wat te vochtig en weigerde dienst :-D ). Luidkeels, met bijstaan van de kapitein, werd ons verteld op welk uur wij de walvissen konden spotten. Alles heeft zo zijn charmes, zullen we dan maar zeggen. De walvissen zijn groot, daar ben ik inmiddels achter. Bang voor de boot zijn ze ook niet. Zo voeren we al snel naast en tussen een groepje van drie walvissen. Meerdere keren zijn we een groepje achterna gevaren, maar of dat nu iedere keer een nieuw groepje was, dat vraag ik mij toch sterk af ;-) 

walvissen zijn groot ;-)

De walvistochten worden door meer partijen aangeboden, de keuze voor deze tocht werd bepaald door de prijs maar ook zeker doordat we aan het eind nog even mochten ‘zeevissen’. We kwamen met kilo’s codfish terug bij de wagens, en die vis werd ’s avonds verwerkt in de maaltijd.

hengelen maarrr!

Om nooit meer te vergeten: de overnachting in een vakantiehuisje, nou ja.. zeg maar gerust een mega wijnvat met drie bedden. Het had een aantal nachten achter elkaar flink geregend en onze tenten waren nat. Een mooie slaapplek in de natuur hadden we niet gevonden, dus bleef de camping over. De douches werden goed gebruikt en de schoenen, broeken en jassen hingen al snel over de verwarming in het toiletgebouw. Ondanks de rust die IJsland biedt, lijkt er wel een schaarste aan gastvrijheid te zijn. We hebben ons best gedaan om in de schuur van een lokale boer, op zijn terrein of in de achtertuin te slapen. Helaas… de schuren bleven dicht en de routebeschrijvingen naar de dichtstbijzijnde gasthuizen wisten we inmiddels wel uit ons hoofd. Zo weken we uit naar het betreffende campinghuisje. Drie personen moesten er wel inpassen - dat doen wij toch even met acht? (met toestemming van de campingeigenaar.)

 

Die avond hebben we heerlijk gebadderd in een stalen kuip met geothermisch verwarmd water, ergens achter een bergje op zo’n 10 minuten rijden van de camping. Omdat we ons niet buiten wilden omkleden, zaten we in onze zwemkleding al in de auto, in de auto op zoek naar dat o zo warme water. Met een beetje regen en een bad van 30+ graden is dat puur genieten (foto ontbreekt, you get the picture :-) ). Eenmaal opgewarmd, bijgekletst en helemaal opgeladen voor de rest van het avontuur, kropen wij snel, gewapend met handdoek, de auto weer in. Kachel op standje ’superheet’ en terug naar het huisje.

IJsland is rond, nou ja.. je kunt rond rijden. Dat hebben wij dan ook gedaan en zo kwam je nogal eens dezelfde reizigers tegen (lig hetzelfde huurbusje). Toen wij na ons wateravontuur arriveerden op de camping, was het er al wat drukker dan voorheen. De oorzaak? Een deel van de ring-road was overstroomd, gelukkig hadden wij dat deel net gehad… anders hadden we terug gemoeten aangezien deze weg de hoofdweg van het hele eiland is.

 

Uiteraard mogen we de watervallen niet vergeten. Deze nemen een prominente plek in het natuurbeeld van IJsland in. Vanaf de bergen komen meerdere watervallen, al is er natuurlijk altijd een baas boven baas. Hieronder zo’n baas, met als contrast daaronder de minivariant.

 

Een Avantareis is geen Avantareis als er niet een snufje avontuur in zit. IJsland heeft nog een aantal gletsjers, waarvan wij er een hebben bestormd. De naam blijf ik je eeuwig schuldig, die ben ik vergeten al was het vrij vertaald volgens mij de geitenberg (of bok...).

Dankzij de regen hadden we ‘zomers ijs’, het ijs heeft dan een mooie blauwe kleur omdat de toplaag (sneeuw) was gesmolten. Met de gids, hier en daar wat extra toeristen met een oosterse 'look' en onze groep hebben we de gletsjer getrosteerd. Geen hele grote uitdaging, wel heel gaaf en uniek, zeker met tekst en uitleg van de gids. Ga jij ook naar IJsland? Dan is dit zeker iets om te doen, voordat alle gletsjers gesmolten zijn.

de gids helpt bij het kijken in een gat

Een hoop stenen, daaromheen veelal verwoesting en weinig leven, dat heeft toch wel iets weg van een vulkanisch gebied. Misschien een leuk weetje tussendoor, geothermie wordt hier gebruikt om stroom op te wekken, da's pas echt groene stroom. De vulkaan die wij hebben bezocht is heel wat jaren geleden uitgebarsten. Het geweld van die uitbarsting was nog goed te zien in de omgeving, overal lagen stenen en bewoond was het zeker niet. De onderstaande vulkaan hebben we beklommen. Dat zet je beenspieren wel even aan het werk. Gelukkig werd dat goed beloond met een prima uitzicht en een frisse neus.

En dan… lang niet alles besproken en veel te veel om te vertellen, toch houd ik het hierbij. We hebben overnacht op hele mooie locaties, unieke natuurverschijnselen bewonderd en genoten van de stilte en zuivere lucht die IJsland kent. In de gierende wind tussen de auto's je tent opzetten en de wekker zetten voor het noorderlicht. Bij mensen in de achtertuin koken en slapen, zwemmen in natuurlijk verwarmd water. Bijna weggestuurd worden door een 'landbeheerder' omdat we op privéterrein stonden, vulkanen beklimmen en een lekke band verwisseld. Kortom, veel gezien, gedaan en ervaren. En die gastvrijheid van de IJslanders? Dat is een mooie ‘challenge’ voor de volgende keer.

Met dank aan Robbin, voor het reisverslag en de foto’s.

Wil je ook naar IJsland? Dat kan nog deze zomer (slechts een paar plaatsen vrij) en heel binnenkort komt er een najaarsreis zoals in het verslag op de website.