Het beloofde sowieso al een mooie vlucht te worden, maar voor deelnemer Cornelis werd het wel heel uniek. Lees hier zijn Avanta story!
 |
| De waterval vanuit het vliegtuig |
Cornelis:
“Bij onze reis naar Suriname en Guyana was een bezoek aan de Kaieteur falls
gepland. Dit is de grootste ‘single drop’ waterval met een verval van ongeveer
300m. Deze waterval ligt diep in de binnenlanden van Guyana, een land waar nog
niet veel reizigers komen.
Het plan is om over land naar de
waterval te reizen en terug te vliegen. Voor onze groep van 12 personen was het
niet mogelijk om gebruik te maken van een standaard vlucht. Daarom werd er een
vliegtuig gecharterd die op ons gewenste tijdstip voor ons naar de waterval zou
vliegen om ons daarna weer naar Georgetown te brengen.
 |
| Klaar voor een hobbelige rit |
Wagenziekte
Nadat alle officiële dingen
geregeld waren kon de reis beginnen. Het eerste stuk werd met een busje
afgelegd. We reden in het donker en werden op de onverharde wegen
flink door elkaar geschud. Af en toe moesten we even stoppen om de wagenziekte
in toom te houden. Na een rit van anderhalve dag en een overnachting in een
hangmat, kwamen we bij een dorpje aan.
Vervolgens hobbelden we in een paar
uur per 4x4 naar de rivier.
 |
| De reis gaat verder over de rivier |
Onze reis ging verder over de
rivier. We werden afgezet bij het begin van de trail, door de jungle, naar de
waterval. Deze trail is ooit gebruikt bij de ontdekking van de
waterval en wordt nog steeds gebruikt.
 |
| Onder volle bepakking richting de waterval |
Indrukwekkend schouwspel
Na een tocht onder volle bepakking
konden we de waterval horen denderen.
Iets voor zonsondergang waren we boven
aan de waterval waar een indrukwekkend schouwspel op ons wachtte. Duizenden liters water stortten onafgebroken naar beneden. Tegen
zonsondergang doken honderden zwaluwen steil naar beneden, achter de stroom
langs, om insecten te vangen.
 |
| Boven aan de waterval |
Jungletocht
Na een paar dagen brak het moment
aan dat we weer terug zouden vliegen naar Georgetown. In die dagen hadden we
een 11 uur durende jungletocht gelopen en een rondleiding over het plateau
gehad. Vol indrukken begaven we ons naar de airstrip. Na een uur wachten
hoorden we gebrom en kwam het vliegtuig plotseling over de bomen gevlogen om te
landen.
 |
| Trektocht door de jungle |
 |
| Het vliegtuig, een Cessna Grand Caravan |
Ik was snel bij het vliegtuig te
vinden en hielp met de eerste tassen. Daarna vond ik een plaatsje achter de
piloot. Het bleek dat de stoel naast de piloot ook bezet moest worden en Willem
regelde met de piloot dat ik daar kon zitten. Na een run over de baan stegen we
op en kwamen we snel boven de bomen uit.
Toen verscheen plotseling de
waterval. De piloot vloog er verschillende keren langs. Na een laatste draai
vlogen we recht over de waterval en een stukje door het dal.
 |
| De waterval vanuit het vliegtuig |
Co-piloot
Daarna begon het klimmen naar de
cruisehoogte. Ondertussen had ik met verschillende vragen wat belangstelling
getoond*. Na het bereiken van de cruisehoogte en wat radiocontact
keek de piloot opzij en vroeg of ik soms wilde vliegen. Dat liet ik mij geen twee keer zeggen en ik pakte snel het ‘stuurtje’.
In het midden van het bedieningspaneel met al de metertjes bevond zich een
klein schermpje met de route en de positie van het vliegtuig. In dit geval een
rechte lijn van ons vertrekpunt naar onze bestemming. De kunst was om netjes
die lijn te volgen.
Door het stuurtje de draaien, draait het vliegtuig om zijn lengte as. Door het stuurtje naar voren te duwen duikt het naar beneden en
naar je toe te trekken stijgt het. Er zijn 2 metertjes waarop te zien is dat
het vliegtuig in beide richtingen vlak ligt. Die
waren zeker nodig toen we kort door een wolk vlogen. Na een poosje gaf de
piloot aan dat we met een kleine hoek naar beneden moesten vliegen. Toen er
recht voor ons een grote regenwolk verscheen, gaf de piloot aan dat ik er
omheen moest vliegen. Daarop stuurde ik iets naar links,
waarop het vliegtuig schuin komt te liggen en iets wil dalen. Dat wordt dan
gecorrigeerd door aan het stuurtje te trekken. Kort daarna doemden er twee
hele grote wolken naast elkaar op. Toen moest ik tussen die wolken door vliegen.
 |
| Copiloot Cornelis (foto by Lisa) |
Tientallen minuten later en meters lager
kwam Georgetown in zicht.
Deze stad ligt aan de kust en er
loopt een rivier langs.
We vlogen ondertussen zo laag dat
de kleine bootjes goed zichtbaar waren. Op het laatst moest er nog een haakse
bocht worden gemaakt om de kustlijn te volgen.
Het vliegveld kwam in zicht, waarop de piloot het vliegtuig weer over nam en na een paar bochtjes het
vliegtuig netjes aan de grond zette.
Een applausje voor de piloot
volgde, waarop hij mij als copiloot bedankte. Voor mij was dit een vlucht
om nooit te vergeten.”
* Cornelis heeft als hobby modelvliegen dus vandaar zijn interesse en skills:)
