Gezien er meer dan één Israël-reis wordt aangeboden in de nieuwe reisgids, is het de hoogste tijd om wat over dit geweldige land te schrijven.
Mijn eerste ervaring met Israël was in het jaar 2006 met een Avanta-reis. Ies jr. was de reisleider en ik zijn trouwe hulp. Een jaar later ben ik weer naar Israël gegaan, maar voor een langere periode en als vrijwilliger.
Laat ik eerst een vraag stellen: waar denk je aan bij het land Israël? Een suf land waar je naartoe gaat met een megabus vol toeristen? Waar je het echte leven nauwelijks kan meemaken, omdat je weer op tijd de bus in moet? Want je moet nog naar de Heilige Grafkerk en even een foto maken van de Olijfberg, om vervolgens weer snel de bus in te duiken, want de Dode Zee moet nog even meegepakt worden, waar je dan een beetje duf voor je uit ligt te drijven. Gelukkig brengt de bus je weer naar een prachtig hotel met airco en westers eten. Thuisgekomen van de reis, besef je dat je het échte Israel eigenlijk niet gezien hebt…
Bar-mitzwa
Je kan zeggen wat je wilt over Israël, maar een suf land is het absoluut niet. Alleen al als je kijkt naar de verscheidenheid aan mensen. Ze komen overal vandaan: van Jemen tot aan Brazilië, van Polen tot aan India. En iedere jood heeft zijn eigen tradities meegenomen naar het beloofde land. Maar evenzo wonen er in Israël een miljoen Arabische Israëli’s en bedoeïenen naast de Palestijnen op de Westelijke Jordaanoever en in de Gazastrook.
Het leven in Israël zit vol met tegenstellingen. In de steden gaat alles snel, snel, snel en je leeft er 24 uur per dag. Want ’s nachts wordt je wakker gehouden door autoalarmen die om de minuut afgaan, sirenes en krijsende katten. Lig je te slapen op een dakterras hartje Jeruzalem, wordt je ’s ochtends vroeg door de muezzin opgeroepen tot gebed en hoor je even later van alle kanten kerklokken luiden met elk een eigen ritme, terwijl er tot overmaat van ramp een woestijnwind (chamsin) rond je oververmoeide hoofd heen waait. Maar ga je een mooie ronde mountainbiken rond het meer van Galilea, of relaxen in de warmwaterbronnen van Hamat Gader, dan vind je Israël een oase van rust.
de Rotskoepel
Als je door het zuiden van het land reist, zit je te stikken van de hitte in de Negev-woestijn, maar reis je naar de Golanhoogte in het noorden, dan zie je één groene deken van bomen en planten en bij de meest noordelijke grens ligt de berg Hermon waar je in de winter zelfs kan skiën.
Of rijd je langs de Jordaan, waar je direct ziet wat Palestijns gebied is door de krottige huizen en zwaarbeladen ezeltjes, maar voor je het weet ben je de roadblocks voorbij en rijdt je door het geordende Israël.
de berg Hermon
Maar er is geen grotere tegenstelling te bedenken dan tussen de twee hoofdsteden van Israël: Jeruzalem en Tel Aviv. Jeruzalem, de stad waar de drie monotheïstische religies hun plek opeisen, waar het westelijke deel bij Israël hoort en het oostelijke deel Palestijns gebied genoemd wordt. Jeruzalem, waar de extremen samenkomen en waar de geschiedenis je zomaar aan komt waaien, wanneer je de oude poorten passeert en je jezelf waant in een sprookje uit Duizend-en-één-nacht. Ga voor de verandering eens naar Tel Aviv waar je de relaxte sfeer kunt proeven op de boulevard en aan het strand. Waar je veel jonge Israëli’s kunt ontmoeten die hun land liefhebben, maar er ook kritisch naar kunnen kijken. Tel Aviv, waar je rond kunt lopen zonder enige spanning, en waar de caissière een hoofddoekje op heeft en je vriendelijk antwoord geeft in het Hebreeuws. Tel Aviv waarvan je denkt dat je in een westerse stad loopt, maar toch tot de conclusie komt dat je in het Midden-Oosten bent, wanneer je op de markt aan het onderhandelen bent over de prijs van een paar appels.
sprookjesachtig Akko
Niet alleen in uiterlijkheden zie je tegenstellingen, maar ook de Israëliër zelf zit vol met tegenstellingen. Lijken ze op het eerste gezicht gesloten, blijken ze bij nader inzien toch aardig te zijn. Maar overal waar je komt, is de gastvrijheid even groot. Ben je in Jeruzalem op zoek naar een restaurant, zijn alle winkels gesloten, omdat het Pesach is. Word je even later uitgenodigd bij een paar orthodoxe joden om gezamenlijk matzes te eten met olijven, humus en mierzoete baklava. Of ben je in een Messiasbelijdende Joodse Gemeente, waar een huwelijksinzegening plaatsvindt en waar je direct wordt uitgenodigd om de bruiloft mee te vieren.
ook dit is werkelijkheid in Israël - Libanese grens beschoten met raketten
En moet ik nu nog beginnen over het Palestijns-Israëlische conflict? Nee, daar zijn al zoveel tegengestelde antwoorden op gegeven, dat je uiteindelijk toch tot deze conclusie komt: Israël is én blijft een land vol tegenstellingen. Maar trek daarbij nog een andere conclusie: Israël is dáárdoor ook een onmisbare ervaring!
Met dank aan Hannah Goedbloed-Heikoop, de Israëlfanaat in de Goedbloedfamilie. Ze spreekt en leest zelfs een beetje Hebreeuws! De oude Russische jodinnen in het bejaardenhuis waar ze heeft gewerkt, gaven haar een Hebreeuwse naam: Ganni.
Foto's: Ies Goedbloed Jr.
E.
Je kan zeggen wat je wilt over Israël, maar een suf land is het absoluut niet. Alleen al als je kijkt naar de verscheidenheid aan mensen. Ze komen overal vandaan: van Jemen tot aan Brazilië, van Polen tot aan India. En iedere jood heeft zijn eigen tradities meegenomen naar het beloofde land. Maar evenzo wonen er in Israël een miljoen Arabische Israëli’s en bedoeïenen naast de Palestijnen op de Westelijke Jordaanoever en in de Gazastrook.
Het leven in Israël zit vol met tegenstellingen. In de steden gaat alles snel, snel, snel en je leeft er 24 uur per dag. Want ’s nachts wordt je wakker gehouden door autoalarmen die om de minuut afgaan, sirenes en krijsende katten. Lig je te slapen op een dakterras hartje Jeruzalem, wordt je ’s ochtends vroeg door de muezzin opgeroepen tot gebed en hoor je even later van alle kanten kerklokken luiden met elk een eigen ritme, terwijl er tot overmaat van ramp een woestijnwind (chamsin) rond je oververmoeide hoofd heen waait. Maar ga je een mooie ronde mountainbiken rond het meer van Galilea, of relaxen in de warmwaterbronnen van Hamat Gader, dan vind je Israël een oase van rust.
de Rotskoepel
Als je door het zuiden van het land reist, zit je te stikken van de hitte in de Negev-woestijn, maar reis je naar de Golanhoogte in het noorden, dan zie je één groene deken van bomen en planten en bij de meest noordelijke grens ligt de berg Hermon waar je in de winter zelfs kan skiën.
Of rijd je langs de Jordaan, waar je direct ziet wat Palestijns gebied is door de krottige huizen en zwaarbeladen ezeltjes, maar voor je het weet ben je de roadblocks voorbij en rijdt je door het geordende Israël.
de berg Hermon
Maar er is geen grotere tegenstelling te bedenken dan tussen de twee hoofdsteden van Israël: Jeruzalem en Tel Aviv. Jeruzalem, de stad waar de drie monotheïstische religies hun plek opeisen, waar het westelijke deel bij Israël hoort en het oostelijke deel Palestijns gebied genoemd wordt. Jeruzalem, waar de extremen samenkomen en waar de geschiedenis je zomaar aan komt waaien, wanneer je de oude poorten passeert en je jezelf waant in een sprookje uit Duizend-en-één-nacht. Ga voor de verandering eens naar Tel Aviv waar je de relaxte sfeer kunt proeven op de boulevard en aan het strand. Waar je veel jonge Israëli’s kunt ontmoeten die hun land liefhebben, maar er ook kritisch naar kunnen kijken. Tel Aviv, waar je rond kunt lopen zonder enige spanning, en waar de caissière een hoofddoekje op heeft en je vriendelijk antwoord geeft in het Hebreeuws. Tel Aviv waarvan je denkt dat je in een westerse stad loopt, maar toch tot de conclusie komt dat je in het Midden-Oosten bent, wanneer je op de markt aan het onderhandelen bent over de prijs van een paar appels.
sprookjesachtig Akko
Niet alleen in uiterlijkheden zie je tegenstellingen, maar ook de Israëliër zelf zit vol met tegenstellingen. Lijken ze op het eerste gezicht gesloten, blijken ze bij nader inzien toch aardig te zijn. Maar overal waar je komt, is de gastvrijheid even groot. Ben je in Jeruzalem op zoek naar een restaurant, zijn alle winkels gesloten, omdat het Pesach is. Word je even later uitgenodigd bij een paar orthodoxe joden om gezamenlijk matzes te eten met olijven, humus en mierzoete baklava. Of ben je in een Messiasbelijdende Joodse Gemeente, waar een huwelijksinzegening plaatsvindt en waar je direct wordt uitgenodigd om de bruiloft mee te vieren.
ook dit is werkelijkheid in Israël - Libanese grens beschoten met raketten
En moet ik nu nog beginnen over het Palestijns-Israëlische conflict? Nee, daar zijn al zoveel tegengestelde antwoorden op gegeven, dat je uiteindelijk toch tot deze conclusie komt: Israël is én blijft een land vol tegenstellingen. Maar trek daarbij nog een andere conclusie: Israël is dáárdoor ook een onmisbare ervaring!
Met dank aan Hannah Goedbloed-Heikoop, de Israëlfanaat in de Goedbloedfamilie. Ze spreekt en leest zelfs een beetje Hebreeuws! De oude Russische jodinnen in het bejaardenhuis waar ze heeft gewerkt, gaven haar een Hebreeuwse naam: Ganni.
Foto's: Ies Goedbloed Jr.
E.